انتراسیت

آنتراسیت. آنتراسیت ( به انگلیسی: Anthracite ) زغال سخت، سیاه و براقی که مرغوبترین کیفیت را دارد یعنی شامل کمترین مقدار آب و مواد فرار و بیشترین محتوی کربن است و با شعله کوچک و آبی رنگ و بدون دود می سوزد. آنتراسیت آخرین فراورده تغییر و تبدیل مواد گیاهی از طریق سلسله مراحل زغال نارس، لینیت و زغال بیتومینه است.
انتراسیت، که اغلب به عنوان زغال سنگ نامیده می شود، زغال سنگی سخت و جمع و جور است که دارای یک بلور متالستیک است، و دارای بالاترین مقدار کربن، کمترین ناخالصی ها و بالاترین تراکم انرژی در میان تمام انواع زغال سنگ به جز گرافیت بوده و بالاترین رتبه از زغال سنگ هاست.
انتراسیت بیشترین نوع زغال سنگ دگرگون شده است ( اما هنوز هم نشان دهنده دگرگونی پایین است ) ، که در آن میزان کربن بین 92 تا 98 درصد است.
۱_ این اصطلاح برای آن دسته از انواع زغال سنگ استفاده می شود که در هنگام گرم کردن زیر نقطهٔ احتراق از بخار یا سایر بخارات هیدروکربنی خنثی نمی کنند. ۲_ انتراسیت با مشکلاتی روبرو است و با شعله های کوتاه، آبی و دودی مواجه می شود.
۳_انتراسیت به دو درجه استاندارد طبقه بندی می شود که عمدتا در تولید برق و درجه بالا ( HG ) و فوق العاده بالا ( UHG ) استفاده می شود که استفاده اصلی آن در بخش متالورژی است. این زغال حدود ۱ درصد از ذخایر زغال سنگ جهانی را تشکیل داده و تنها در چند کشور در سراسر جهان استخراج می شود. چین اکثریت تولید جهانی آن را تشکیل می دهد؛ تولید کنندگان دیگر روسیه، اوکراین، کره شمالی، آفریقای جنوبی، ویتنام، انگلستان، استرالیا، کانادا و ایالات متحده هستند. کل تولید در سال 2010 به 670 میلیون تن رسید آنتراسیت میتواند کدورت آب را برطرف کند و کمی هم آهن و منگنز را از بین می برد. [ ۱]

آنتراسیت. آنْتراسیت (anthracite)
برگرفته از واژه ای یونانی، به معنای زغال سنگ. گونۀ سخت، متراکم، و درخشان زغال سنگ۱، حاوی بیش از ۹۰ درصد کربن۲ و اندکی خاکستر۳ و ناخالصی. به سبب همین ویژگی ها، بدون شعله، دود یا بو می سوزد. نسبتاً خالص است و از آن در هنگام سوختن مقدار ناچیزی دی اکسید گوگرد۴ متصاعد می شود. آنتراسیت گرمای شدیدی تولید می کند، اما آهسته می سوزد و دیر روشن می شود. به همین سبب، برای استفاده در اجاق های باز مناسب نیست. به نظر می رسد ترکیب شیمیایی ویژۀ آنتراسیت نتیجۀ فعالیت باکتری ها به هنگامِ تجزیۀ مواد زغال سنگ سازِ۵ انباشته شده در دورۀ کربونیفر۶ باشد.