انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده امریکا

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا. انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ( به انگلیسی: United States presidential election ) انتخاباتی غیرمستقیم است برای انتخاب رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور که در آن شهروندان ایالات متحده که در یکی از پنجاه ایالت یا در واشینگتن دی سی برای رأی گیری ثبت نام شده اند رأی خود را نه برای انتخاب مستقیم آن دو منصب که برای انتخاب اعضای کالج انتخاباتی به صندوق می اندازند. [ ۱] اعضای منتخب کالج یا گزینندگان، سپس به طور مستقیم، به رئیس جمهور آمریکا و معاون رئیس جمهور رأی می دهند که به این رأی رأی الکترال می گویند. نامزدی که اکثریت مطلق آرای گزینندگان یا آرای الکترال ( دست کم ۲۷۰ رای از ۵۳۸ رای، از زمانی که متمم بیست و سوم به شهروندان واشینگتن دی. سی. حق رأی اعطا کرده است ) را به دست آورد رئیس جمهور آمریکا خواهد شد. در صورتی که هیچ یک از نامزدهای ریاست جمهوری، اکثریت مطلق آرا را به دست نیاورد مجلس نمایندگان آمریکا رئیس جمهور را انتخاب خواهد کرد و اگر هیچ یک از نامزدهای معاونت ریاست جمهوری اکثریت مطلق را به دست نیاورند مجلس سنای ایالات متحده آمریکا معاون رئیس جمهور را برمی گزیند. این سیستم رای گیری در اصل دوم و متمم دوازدهم قانون اساسی آمریکا تعریف شده است.
برخلاف انتخابات ریاست جمهوری بسیاری از جمهوری های سراسر جهان ( که تحت نظام ریاستی یا نیمه ریاستی اداره می شوند ) که با رأی مستقیم مردم کل کشورشان ( "هر نفر یک رأی" ) رئیس جمهور را انتخاب می کنند ایالات متحده از انتخابات غیرمستقیم ( از طریق کالج الکترال ) برای انتخاب رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور استفاده می کند. به رغم آن که تقریباً همه ایالت ها حکم می کنند که برنده اکثریت آرای مردمی در سرتاسر ایالت ( "هر نفر یک رأی" ) همهٔ آرای الکترال را دریافت کند ( "برنده همه را می برد" ) مواردی مانند انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۲۴, ۱۸۷۶, ۱۸۸۸, ۲۰۰۰ و ۲۰۱۶ کالج انتخاباتی برنده ای داشت که بیشترین آراء را در انتخابات سراسری کسب نکرده بود؛ این ها انتخابات هایی بودند که در آن برنده به دلیل تأثیرات عظیم اکثریت نسبی کم تعداد در ایالت های چرخشی پرجمعیت آراء مردمی را از دست داد. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷]
الکترال کالج و رویه آن در ماده ۲، بخش ۱، بندهای ۲ و ۴ و متمم دوازدهم ( که پس از تصویب آن در سال ۱۸۰۴جایگزین بند ۳ شد ) قانون اساسی ایالات متحده وضع شده است. تحت بند  ۲، هر ایالت به اندازه تعداد کل سناتورها و نمایندگان خود در کنگره آرای الکترال به صندوق می اندازد، حال آن که ( طبق متمم بیست وسوم که در سال ۱۹۶۱ تصویب شد ) واشینگتن دی سی، به اندازه ایالتی که دارای کمترین رأی الکترال است رأی الکترال دارد؛ یعنی سه رأی. همچنین تحت بند  ۲، نحوه انتخاب گزینندگان را قوه مقننه هر ایالت تعیین می کند، نه دولت فدرال. بسیاری از مجالس مقننه ایالتی قبلاً گزینندگان خود را مستقیماً انتخاب می کردند، اما با گذشت زمان همه به استفاده از رأی مردم برای انتخاب گزینندگان روی آوردند. گزینندگان پس از انتخاب عموماً آرای الکترال خود را به نامزدی می دهند که در ایالت آنها اکثریت را به دست آورده است، اما ۱۸ ایالت مقرراتی که به طور خاص به این رفتار بپردازد ندارند. کسانی که رأی مخالف با رأی می دهند با عناوینی چون «گزینندگان عهدشکن» یا «بی تعهد» شناخته می شوند. [ ۸] در دوران مدرن، رأی دهندگان عهدشکن و بی تعهد بر نتیجه نهایی انتخابات تأثیری نداشته اند، بنابراین نتایج را به طور کلی می توان بر اساس رأی مردمی ایالت به ایالت تعیین کرد. افزون بر این، در اکثر مواقع برنده انتخابات ریاست جمهوری آمریکا آرای مردمی ملی را نیز به دست می آورد. از زمانی که همه ایالت ها دارای سیستم انتخاباتی بوده ند که امروز می شناسیم چهار استثنا وجود داشته است. این موارد در سال های ۱۸۷۶، ۱۸۸۸، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۶ اتفاق افتادند و در همه آن ها تفاوت آرای نامزد اول و دوم کمتر از سه درصد بوده است.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۷۸۸–۱۷۸۹). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ( ۱۷۸۸–۱۷۸۹ ) ، نخستین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا پس از انقلاب آمریکا و استقلال آمریکا بود که از ۱۵ دسامبر ۱۷۸۸ تا ۱۰ ژانویه ۱۷۸۹ برگزار شد. جرج واشنگتن از سوی مردم باتفاق آرا یعنی با رای ۱۰۰٪ در کالج انتخاباتی پیروز شد و اولین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا لقب گرفت. جان آدامز هم به عنوان نخستین معاون رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا انتخاب شد.
• جان جی
• جان رالج
• جان هنکاک
• ساموئل هانتینگتون
• بنجامین لینکولن
• رابرت اچ. هریسون
• جان میلتون
• جیمز آرمسترانگ
• ادوارد تلفیر

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۷۹۲). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ( ۱۷۹۲ ) ، دومین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا از جمعه، ۲ نوامبر تا چهارشنبه، ۵ دسامبر ۱۷۹۲ برگزار شد و از این دوره به بعد ریاست جمهوری چهار ساله شد. رئیس جمهور وقت، جورج واشنگتن برای بار دوم از سوی مردم به اتفاق آرا یعنی با رای ٪۱۰۰ در کالج انتخاباتی پیروز شد و نفر دوم، معاون رئیس جمهور وقت جان آدامز ۷۷رای دریافت کرد. در این انتخابات برای اولین بار هر ۱۳ ایالت ( بانیان استقلال آمریکا ) به علاوه دو ایالت کنتاکی وورمانت ( ایالات به تازگی اضافه شده ) شرکت کردند. همچنین تنها انتخابات ریاست جمهوری بود که دقیقاً چهار سال پس از انتخابات گذشته برگزار نمی شد، دومین مراسم تحلیف ریاست جمهوری آمریکا در ۴مارس ۱۷۹۳ در محل مجلس سنا و کنگره در فیلادلفیا برگزار شد. [ ۲]

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۷۹۶). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ( ۱۷۹۶ ) ، ۳امین انتخابات ریاست جمهوری بود که از تاریخ جمعه، ۴ نوامبر، تا چهارشنبه، ۷ دسامبر ۱۷۹۶ میلادی برگزار شد. در این انتخابات، جان آدامز نامزد فدرالیست، توماس جفرسون نامزد دموکرات - جمهوری خواه را شکست داد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۸۰۰). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ( ۱۸۰۰ ) ، که از آن با نام انقلاب ۱۸۰۰ نیز یاد میشود[ ۲] [ ۳] ، ۴امین انتخابات ریاست جمهوری بود که از تاریخ جمعه، ۳۱ اکتبر، تا چهارشنبه، ۶ دسامبر ۱۸۰۰ میلادی برگزار شد. در این انتخابات، معاون رئیس جمهور توماس جفرسون رییس جمهور جان آدامز را شکست داد. این انتخابات یک انتخابات حزبی بود که پس از آن حزب فدرالیست جای خود را به حزب دموکرات - جمهوری خواه داد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۸۰۴). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ( ۱۸۰۴ ) ، ۵امین انتخابات ریاست جمهوری بود که از تاریخ جمعه، ۲ نوامبر، تا چهارشنبه، ۵ دسامبر ۱۸۰۴ میلادی برگزار شد. در این انتخابات، رئیس جمهور توماس جفرسون نامزد دموکرات - جمهوری خواه بود که به آسانی نامزد فدرالیست، چارلز سی. پینکنی را شکست داد. جرج کلینتون نیز به عنوان معاون رئیس جمهور انتخاب شد و کار خود را برای جیمز مدیسون، رئیس جمهور پسین نیز ادامه داد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۸۰۸). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ( ۱۸۰۸ ) ، ۶امین انتخابات ریاست جمهوری بود که از تاریخ جمعه، ۴ نوامبر، تا چهارشنبه، ۷ دسامبر ۱۸۰۸ میلادی برگزار شد. نامزد دموکرات - جمهوری خواه، جیمز مدیسون توانست نامزد فدرالیست، چارلز سی. پینکنی را قاطعانه شکست دهد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۸۱۲). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ( ۱۸۱۲ ) ، ۷امین انتخابات ریاست جمهوری بود که از تاریخ جمعه، ۳۰ اکتبر، تا چهارشنبه، ۲ دسامبر ۱۸۱۲ میلادی برگزار شد. جیمز مدیسون، رئیس جمهور دموکرات - جمهوری خواه، که در سایه جنگ ۱۸۱۲ قرار داشت، توانست دوایت کلینتون را شکست دهد. دوایت کلینتون مورد حمایت حزب دموکرات و جمهوری خواه ناراضی در شمال و فدرالیست ها بود. این اولین انتخابات ریاست جمهوری بود که در طول یک جنگ بزرگ با ایالات متحده برگزار می شد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۸۱۶). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ( ۱۸۱۶ ) ، ۸امین انتخابات ریاست جمهوری بود که از تاریخ جمعه، ۱ نوامبر، تا چهارشنبه، ۴ دسامبر ۱۸۱۶ میلادی برگزار شد. در اولین انتخابات پس از جنگ ۱۸۱۲، جیمز مونرو، نامزد دموکرات - جمهوری خواه، توانست روفس کینگ از حزب فدرالیست را شکست دهد. این آخرین بار بود که یک نامزد از حزب فدرالیست در انتخابات شرکت داشت.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۸۲۰). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ( ۱۸۲۰ ) ، نهمین انتخابات ریاست جمهوری بود که از تاریخ چهارشنبه ۱ نوامبر، تا چهارشنبه ۶ دسامبر ۱۸۲۰ میلادی برگزار شد. رئیس جمهور وقت، جیمز مونرو برای بار دوم از سوی مردم باتفاق آرا یعنی با رای ۸۰٫۶٪ در کالج انتخاباتی پیروز شد و نفر دوم، وزیر امور خارجه وقت جان کوئینسی آدامز ۱ رای دریافت کرد. این آخرین انتخاب رئیس جمهور از نسل انقلابی بود. مونرو و جورج واشینگتن تنها کاندیداهای ریاست جمهوری هستند که بدون هیچ گونه رقیب جدیی به پیروزی می رسند. پیروزی مونرو ششمین و آخرین پیروزی توسط ایالت ویرجینیا در انتخابات ریاست جمهوری بود.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۸۲۸). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا سال ۱۸۲۸ یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا بود که از روز جمعه، ۳۱ اکتبر تا تاریخ ۲ دسامبر ۱۸۲۸ برگزار شد. در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری، جان کوئینسی آدامز از حزب جمهوری خواه ملی و بعنوان رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، در برابر اندرو جکسون از حزب دموکرات قرار گرفت. برخلاف انتخابات چهار سال قبل، این بار جکسون موفق به پیروزی در برابر آدامز شد و این موجب تسلط و نفوذ حزب دموکرات بر امور کشور شد. آدامز پس از پدرش دومین فردی بود که در دورهٔ دوم انتخاباتی خود شکست خورد.
رای گیری الکترال در روز ۳۱ اکتبر ۱۸۲۸ از ایالات اوهایو و پنسیلوانیا آغاز شد و در تاریخ ۱۳ نوامبر در کارولینای شمالی به پایان رسید و نتایج در روز سوم دسامبر اعلام شدند.
آدامز دقیقاً رای همان ایالاتی را برد که پدرش ۲۸ سال پیش موفق به بردن آنها در ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا در سال ۱۸۰۰ شده بود: نیو انگلند، نیوجرسی و دلاویر. جکسون نیز موفق به دریافت رای تمامی ایالات بجز سه ایالت نام برده شد و قاطعانه و با اختلاف نسبتاً زیادی ( هم در رای مردمی و هم در رای الکترال ) توانست آدامز را شکست دهد و مقام رئیس جمهوری ایالات متحده را به دست بگیرد.
تعداد رای های الکترال مورد نیاز برای انتخاب رئیس جمهور از سوی مجمع گزینندگان ۱۳۱ بود و بنابراین اندرو جکسون که موفق به کسب ۱۷۸ رای شده بود، هفتمین رئیس جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا نامیده شد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۸۳۲). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا سال ۱۸۳۲ دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا بود که از روز جمعه، ۲ نوامبر تا تاریخ چهارشنبه، ۵ دسامبر ۱۸۳۲ برگزار شد. در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری، اندرو جکسون از حزب دموکرات موفق شد هنری کلی از حزب جمهوری خواه ملی را شکست دهد و دومین دورهٔ چهارسالهٔ خود را بعنوان رئیس جمهور آمریکا بگذراند.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۸۶۰). انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۱۸۶۰ با پیروزی آبراهام لینکلن به پایان رسید.
نامزدی آبراهام لینکلن در سال ۱۸۶۰ بر مسائل برده داری و سازمان دهی حزب خود استوار بود. لینکلن در آغاز جریان انتصاب ریاست جمهور با اینکه آشکارا بازنده محسوب می شد در نهایت بنا به دلایلی چند به عنوان نامزد جمهوری خواه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برگزیده شد. دیدگاه های او در مورد برده داری نیز نسبت به رقبایش ویلیام سوارد و سالمن چیس، میانه رو تر بود.
دیگر رقبای وی، به خصوص آنهایی که تجربه دولتی بیشتری داشتند، با این حزب دشمن شده بودند و در ایالتهای غربی که نقش بسیار حساس و حیاتی داشتند ضعیف بودند. لینکلن با چهره ای میانه رو ظاهر شده بود.
علی رغم ارتباط وی با جنوب ( خانوادهٔ همسرش خود برده داشتند ) لینکلن وجهه انقلابی را که در جنوب در جریان بود، و نیز ظهور ناسیونالیسم جنوب را به درستی درک نکرد. در دههٔ ۱۸۵۰ او امکان هرگونه جنگ داخلی را رد می کرد. حامیانش مکرراً این امر را که انتخاب او می تواند جرقه ای برای جدایی و انتزاع باشد نادیده گرفتند. [ ۲]
لینکلن برای سخنرانی مبارزه نمی کرد، مبارزات انتخاباتی را سازمان های جمهوری خواه شهرستان ها و ایالات هدایت می کردند. آن ها بسیار دقیق و موشکاف بودند و از جدیدترین تکنیک ها برای حفظ شور و اشتیاق اعضای حزب و در نتیجه کسب نتیجه مطلوب استفاده می کردند. تلاش کمی برای تغییر دادن و متقاعد ساختن غیر جمهوری خواهان صورت می گرفت و تقریباً در جنوب به جز در چند شهر مرزی مانند سنیت یونیر، مسیوری، ویلینگو ویرجینیا هیچ مبارزه انتخاباتی در جریان نبود. اما در شمال هزاران سخنگوی جمهوری خواه، صدها هزار پوستر تبلیغاتی و اعلامیه و هزاران سرمقاله در روزنامه ها وجود داشت. آن ها در وهلهٔ اول توجه خود را به خط مشی حزب معطوف کرده بودند و در درجهٔ دوم به داستان زندگی لینکولن، به فقر دوران کودکی اش، نبوغ اش و ترقی او از گمنامی به شهرت پرداختند. از اسمهای مستعار او – آبه درستکار و ناجی بزرگ – نهایت استفاده را می کردند. نکته در این بود که می خواستند بر «کار آزاد» تأکید کنند، کاری که از طریق آن پسر بچه ای از دل مزرعه با تلاش خود راه خود را به سوی قله های ترقی باز می کند. [ ۳]
در ششم نوامبر ۱۸۶۰ لینکلن به عنوان شانزدهمین رئیس جمهور ایالات متحده برگزیده شد و استفان داگلاس و جان برکنریج، دموکرات های جنوب، و جان بل از حزب جدید اتحادیه قانون اساسی را شکست داد. لینکلن نخستین رئیس جمهور جمهوری خواه بود. پیروزی خود را تنها مدیون حمایت ایالتهای شمالی بود، در جنوب، در نه ایالت، حتی نامش را برای رأی گیری ننوشته بودند و در سایر شهرستان های جنوبی هم فقط ۲ شهرستان از ۹۹۶ طرفدار او بودند. لینکلن ۹۰۸/۸۶۵/۱ رأی ( ۹/۳۹ درصد از کل ) را از آن خود ساخت، داگلاس ۲۰۲/۳۸۰/۱ ( ۵/۲۹ درصد از کل ) به برکنریج ۰۱۹/۸۴۸ ( ۱/۱۸ درصد از کل ) و بل ۹۰۱/۵۹۰ ( ۵/۱۲ درصد از کل )

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۸۷۲). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا بیست ودومین انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا برای برگزیدن رئیس جمهور آمریکا برای یک دوره چهارساله بود که در روز سه شنبه ۵ نوامبر ۱۸۷۲ برگزار شد. باوجود ایجاد شکاف حزب جمهوری خواه، یولیسیز سایمن گرانت، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا رقیب خودش هوراس گریلی از حزب جمهوری خواهان لیبرال را شکست داد.
این انتخابات از آن جهت حائز اهمیت است که نامزد یکی از دو حزب بزرگ ( هوراس گریلی ) در طول فرایند انتخابات درگذشت. [ ۲] [ ۳]

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۲۰). انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۱۹۲۰ ( به انگلیسی: 1920 United States presidential election ) سی و چهارمین انتخابات چهار سالهٔ ریاست جمهوری ایالات متحده بود که در روز ۲ نوامبر ۱۹۲۰ برگزار شد. وارن جی. هاردینگ، نامزد حزب جمهوری خواه، به مقام ریاست جمهوری رسید و کالوین کولیج هم معاون رئیس جمهور شد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۲۴). انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۱۹۲۴ ( به انگلیسی: 1924 United States presidential election ) سی و پنجمین انتخابات چهار سالهٔ ریاست جمهوری ایالات متحده بود که در روز ۴ نوامبر ۱۹۲۴ برگزار شد. کالوین کولیج، نامزد حزب جمهوری خواه، برای دومین بار به مقام ریاست جمهوری رسید و چارلز گیتس دویز هم معاون رئیس جمهور شد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۲۸). انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۱۹۲۸ ( به انگلیسی: 1928 United States presidential election ) سی و ششمین انتخابات چهار سالهٔ ریاست جمهوری ایالات متحده بود که در روز ۶ نوامبر ۱۹۲۸ برگزار شد. هربرت هوور، نامزد حزب جمهوری خواه، برای نخستین بار به مقام ریاست جمهوری رسید و چارلز کرتیس هم معاون رئیس جمهور شد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۳۲). انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۱۹۳۲ ( به انگلیسی: 1932 United States presidential election ) سی و هفتمین انتخابات چهار سالهٔ ریاست جمهوری ایالات متحده بود که در روز ۸ نوامبر ۱۹۳۲ برگزار شد. فرانکلین روزولت، نامزد حزب دموکرات، برای نخستین بار به مقام ریاست جمهوری رسید و جان نانس گارنر هم معاون رئیس جمهور شد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۳۶). انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۱۹۳۶ ( به انگلیسی: United States presidential election of 1936 ) سی و هشتمین انتخابات چهار سالهٔ ریاست جمهوری ایالات متحده بود که در روز ۳ نوامبر ۱۹۳۶ برگزار شد. رئیس جمهور وقت، فرانکلین روزولت، نامزد حزب دموکرات، برای دومین بار به مقام ریاست جمهوری رسید و جان نانس گارنر هم معاون رئیس جمهور شد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۴۰). انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۱۹۴۰ ( به انگلیسی: United States presidential election of 1940 ) سی و نهمین انتخابات چهار سالهٔ ریاست جمهوری ایالات متحده بود که در روز ۵ نوامبر ۱۹۴۰ برگزار شد. رئیس جمهور وقت، فرانکلین روزولت، نامزد حزب دموکرات، برای سومین بار به مقام ریاست جمهوری رسید و هنری والاس هم معاون رئیس جمهور شد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۴۴). انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۱۹۴۴ ( به انگلیسی: United States presidential election of 1944 ) چهلمین انتخابات چهار سالهٔ ریاست جمهوری ایالات متحده بود که در روز ۷ نوامبر ۱۹۴۴ برگزار شد. رئیس جمهور وقت، فرانکلین روزولت، نامزد حزب دموکرات، برای چهارمین بار به مقام ریاست جمهوری رسید اما در تاریخ ۱۲ آوریل ۱۹۴۵، تنها چند هفته پیش از خودکشی آدولف هیتلر ( ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ ) و تسلیم آلمان در جنگ جهانی دوم ( ۸ می ۱۹۴۵ ) ، درگذشت و معاونش هری ترومن به جای او به قدرت رسید.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۴۸). انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۱۹۴۸ ( به انگلیسی: United States presidential election of 1948 ) چهل و یکمین انتخابات چهار سالهٔ ریاست جمهوری ایالات متحده بود که در روز سه شنبه، ۲ نوامبر ۱۹۴۸ برگزار شد. رئیس جمهور وقت، هری ترومن، نامزد حزب دموکرات، که پس از مرگ رئیس جمهور سابق فرانکلین روزولت در سال ۱۹۴۵ بر اساس قانون اساسی، به عنوان معاون ریاست جمهوری عهده دار مقام ریاست جمهوری شده بود برخلاف همهٔ پیش بینی ها موفق شد که در این انتخابات با اختلاف چشم گیری برای یک دورهٔ کامل در برابر توماس ای دیویی، نامزد جمهوری خواهان برنده شود.
از این انتخابات در تاریخ آمریکا به عنوان بزرگترین انتخابات مناقشه برانگیز یاد شده است. در واقع، هر پیش بینی ( با یا بدون در نظر گرفتن افکار عمومی مردم ) نشان می داد که ترومن توسط دیویی شکست خواهد خورد. حزب دموکرات در آن زمان درگیر شکاف عمیق سه جانبه و تقسیم شدید ایدئولوژیکی بود، هر دو گروه راست تندرو و چپ تندرو حزب سرگرم اجرای سیاست مبارزاتی حزب سوم بودند. پیروزی شگفت انگیز ترومن پنجمین پیروزی متوالی ریاست جمهوری برای حزب دموکرات، طولانی ترین خط پیروزی در تاریخ حزب، و دومین طولانی ترین در تاریخ مدرن هر دو حزب ( فقط پس از: شش پیروزی متوالی جمهوری خواهان در انتخابات ۱۸۶۰–۱۸۸۰ ) بود.
با موفقیت هم زمان در انتخابات کنگره در سال ۱۹۴۸، دموکرات ها کنترل هر دو کنگرهٔ مجلس را به دست گرفتند، موقعیتی که آن ها در سال ۱۹۴۶ازدست داده بودند. سبک مبارزات انتخاباتی پرانرژی ترومن پایگاه از دست رفتهٔ او را در میان دموکرات های سنتی دوباره به دست آورد، که آن ها متشکل از سفیدپوستان جنوبی، و همچنین کاتولیک ها و رای دهندگان یهودی بودند. او همچنین به گونهٔ شگفت آوری از حمایت کشاورزان غرب میانه برخوردار شد؛ بنابراین، نتیجهٔ انتخابات ترومن وضعیت حزب دموکرات را به عنوان حزب اکثریت ملت تأیید کرد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۵۲). انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۱۹۵۲ ( به انگلیسی: United States presidential election of 1952 ) چهل و دومین انتخابات چهار سالهٔ ریاست جمهوری ایالات متحده بود که در روز ۴ نوامبر ۱۹۵۲ برگزار شد. دوایت آیزنهاور، نامزد حزب جمهوری خواه، در این انتخابات در برابر آدلای استیونسون، نامزد حزب دموکرات برنده شد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۵۶). انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۱۹۵۶ ( به انگلیسی: United States presidential election of 1956 ) چهل و سومین انتخابات چهار سالهٔ ریاست جمهوری ایالات متحده بود که در روز ۶ نوامبر ۱۹۵۶ برگزار شد. رئیس جمهور وقت، دوایت آیزنهاور، نامزد حزب جمهوری خواه، در این انتخابات در برابر آدلای استیونسون، نامزد حزب دموکرات برنده شد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۶۰). رئیس جمهور فعلی، جمهوری خواه دوایت آیزنهاور، پس از دو بار انتخاب شدن دگر مجاز به شرکت در انتخابات طبق متمم بیست و دوم واجد شرایط برای انتخاب مجدد نبود. کندی اولین رئیس جمهور پس از این اصلاح قانونی بود. این اولین انتخابات ریاست جمهوری که در آن رای دهندگان در آلاسکا و هاوایی قادر به شرکت در ان بودند، انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در تاریخ ۸ نوامبر ۱۹۶۰ ما بین کندی از حزب دموکرات و نیکسون از حزب جمهوری خواه برگزار شد[ ۲]

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۶۴). انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در روز سه شنبه۳ نوامبر ۱۹۶۴. برگزار شد نامزد وقت حزب دموکرات رئیس جمهور لیندون جانسون آماده بود برای نخستین بار با رای مردم به ریاست جمهوری برسد. کمتر از یک سال قبل پس از ترور سلف او جان اف کندی. جانسون به ریاست جمهوری رسیده بود.
رقیب جمهوری خواه نامزد سناتور بری گلدواتر از ایالت آریزونا با عدم پذیرش عمومی مردم قرار گرفت و شکست سختی خورد[ ۲] جانسون با رای ۶۱٪ مردم آمریکا و۴۸۶ رای الکترال کالج های انتخاباتی به ریاست جمهوری ایالات متحده رسید.
تصویر اول  : جورج والاس چهل و پنجمین فرماندار آلاباما
تصویر دوم  : جان اف. کندی سی و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا که در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ توسط لی هارولد اسوالد ترور شد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۶۸). سال انتخابات پر سر و صدا بود. پس از ترور مارتین لوتر کینگ رهبر جنبش حقوق مدنی، شورش های نژادی پس از آن در سراسر کشور، ترور نامزد دموکرات ریاست جمهوری رابرت اف کندی و مخالفت گسترده با جنگ ویتنام در سراسر دانشگاه های مشخص شده بود. محبوبیت حزب دموکرات رئیس جمهور لیندون بی. جانسون که یک دوره چهار ساله رابه پایان رسانده بود، کاهش یافته است.
در چنین شرایطی در روز سه شنبه، ۵ نوامبر، سال ۱۹۶۸. نامزد جمهوری خواه ریچارد نیکسون بر نامزد حزب دموکرات، هوبرت هامفری معاون اول رئیس جمهور پیروز شد[ ۳]

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۷۲). ریچاردنیکسون که نخستین بار در سال ۱۹۶۸ به ریاست جمهوری آمریکا رسیده بود، برای بار دوم در سال ۱۹۷۲ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شرکت کرد. [ ۲]
چهل و هفتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۱۹۷۲برگزار شد و در این سال ریچارد نیکسون رئیس جمهور به رقابت با جرج مک گاورن از حزب دموکرات و هاسپرز از حزب آزادیخواه پرداخت نیکسون موفق شد از ۵۳۸ رأی الکترال ۵۲۰ رأی را بدست آورد در حالی که جرج مک گاورن از حزب دموکرات ۱۷ رأی و هاسپرز با یک رأی شکست سختی خوردند و نیکسون برای بار دوم به ریاست جمهوری رسید. [ ۳] نیکسون بعد از ماجرای رسوایی واترگیت در سال ۱۹۷۴ از سمت خود استعفا داد و جرالد فورد معاون وی تا پایان دوره به مقام ریاست جمهوری رسید.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۷۶). پس از رسوایی واترگیت و استعفای نیکسون و جانشینی جرالد فورد از محبوبیت حزب جمهوری خواه کاسته شد.
انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بین جرالد فورد از حزب جمهوری خواه و جیمی کارتر از حزب دموکرات برگزار شد؛ که طی ان کارتر با ۲۹۷ رای در برابر۲۴۰ رای به پیروزی رسید.
نامزدهای حزب دموکرات
نامزدهای حزب جمهوری خواه

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۸۰). انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۸۰ ایالات متحده آمریکا چهل و نهمین انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا بود. رقابت بین رئیس جمهور دموکرات جیمی کارتر و رقیب جمهوری خواه او، فرماندار سابق کالیفرنیا رونالد ریگان، و نیز نمایندهٔ جمهوریخواه مجلس نمایندگان جان بی. اندرسون، که به طور مستقل شرکت کرده بود جریان داشت. ریگان به مدد بحران گروگان گیری در سفارت ایالات متحده آمریکا و شرایط ناگوار اقتصادی در داخل، از جمله تورم بالا و اشتغال پایین، به طور قاطع در انتخابات پیروز شد و بیشترین تعداد رای الکتورال در طول تاریخ را به عنوان یک نامزد ریاست جمهوری غیر از نامزدهای رؤسای جمهور کسب کرد.
کارتر پس از شکست دادن تد کندی در انتخابات مقدماتی، به ریگان حمله کرد و او را یک رادیکال خطرناک دست راستی وانمود کرد. ریگان متعهد شد روحیه بدبینی ملت را بهبود دهد و پیروزی قاطعی به دست آورد. در انتخابات هم زمان کنگره، جمهوریخواهان برای اولین بار پس از ۲۹ سال کنترل مجلس سنای ایالات متحده آمریکا را در دست گرفتند. این انتخابات آغازی بود بر آنچه برخی «انقلاب ریگان»[ ۲] یا دورهٔ ریگان خواندند و باعث احیای مجدد محافظه کاری در سیاست ملی شد.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۸۴). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا پنجاهمین انتخابات ریاست جمهوری آمریکابود. این انتخابات در ۶ نوامبر ۱۹۸۴ برگزار شد. رقابت بین رئیس جمهور رونالد ریگان، نامزد جمهوری خواه، و معاون سابق رئیس جمهور، والتر موندیل، نامزد دمکرات بود.
ریگان در ۴۹ ایالت از ۵۰ ایالت پیروز شد و یکی از تنها دو نفری شد که در کنار ریچارد نیکسون در سال ۱۹۷۲، چنین پیروزی را کسب کردند. ریگان بر بازیابی اقتصادی از رکود تورمی دهه ۱۹۷۰ و بحران اقتصادی ۱۹۸۱–۱۹۸۲ و نیز برداشت عمومی که ریاست جمهوری او احیای اعتماد و اعتبار ملی بوده است تأکید کرد. تنها رای های الکتورال موندیل مرتبط به[ ۲] واشینگتن، دی. سی. , که هرگز به یک جمهوریخواه رای نداده و ایالت خود او، مینه سوتا، بود که در آن تنها با ۳٬۷۶۱ رای پیروز شد.
۵۲۵ رای الکتورال ریگان ( از ۵۳۸ رای ) بیشترین رایی است که یک نامزد جمهوریخواه هرگز توانسته برنده شود. او در درصد رای الکتورال چهارم است.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۸۸). پس از پایان دو دوره ریاست جمهوری ریگان و پس از یکسال مبارزات انتخاباتی جرج بوش معاون اول دولت ریگان از حزب جمهوری خواه ومایکل دوکاکیس از حزب دموکرات بعنوان نامزدهای دو حزب برگزیده شدند؛ که جرج بوش با کسب ۴۲۶ رأی الکترال پیروز شد و چهل و یکمین رئیس جمهور آمریکا لقب گرفت. [ ۲]

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۹۲). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا پنجاه و سومین انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ این کشور بود که برای انتخاب چهل و دومین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا به همراه معاون او در تاریخ ۳ نوامبر سال ۱۹۹۲ برگزار شد. در این انتخابات بیل کلینتون به همراه ال گور از سوی حزب دموکرات و جورج هربرت واکر بوش به همراه جک کمپ از حزب جمهوری خواه ( حزب حاکم ) به رقابت پرداختند.
↑ "Dave Leip's Atlas of U. S. Presidential Elections". Uselectionatlas. org. Retrieved October 21, 2012.
• انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ( ۱۹۹۲ )
• ال گور
• تاریخ ایالات متحده آمریکا ( ۱۹۹۱ - اکنون )
• جورج هربرت واکر بوش
• دن کویل
• راس پرو
• رویدادهای نوامبر ۱۹۹۲
• ریاست جمهوری بیل کلینتون
• ریاست جمهوری جرج اچ. دابلیو. بوش

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۲۰۰۰). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا پنجاه و چهارمین انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ این کشور بود که برای انتخاب چهل و سومین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا به همراه معاون او در سه شنبه ۷ نوامبر سال ۲۰۰۰ برگزار شد. در این انتخابات نامزد حزب جمهوری خواه جورج دبلیو بوش، فرماندار وقت تگزاس و بزرگترین پسر چهل و یکمین رئیس جمهور آمریکا جرج اچ. دابلیو. بوش توانست نامزد حزب دموکرات، معاون رئیس جمهور وقت؛ ال گور را در یکی از نزدیک ترین انتخابات تاریخ آمریکا[ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] شکست دهد. در این انتخابات برای اولین بار پس از ۱۱۲ سال بود که برنده رأی مردمی بازنده انتخابات می شد. این اتفاق در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ نیز تکرار شد.
در شب انتخابات برنده انتخابات مشخص نشد، زیرا آرا در ایالات فلوریدا، اورگن و نیومکزیکو بسیار نزدیک بودند. گور در دو ایالت اورگن و نیومکزیکو پیروز شد و آرای الکترال پیش بینی شده خود را به ۲۶۷ رساند. بوش ۲۴۶ رأی الکترال پیش بینی شده داشت و هیچکدام به حد نصاب ۲۷۰ رأی الکترال مورد نیاز برای پیروزی در انتخابات نرسیده بودند. این شرایط فلوریدا را به ایالت مشخص کننده نتیجه انتخابات تبدیل کرد. چند ساعت بوش برنده ایالت اعلام شد، اما به دلیل کم بودن اختلاف رأی، قانونِ ایالتی فلوریدا مسئولان را ملزم به بازشماری آرا کرد. [ ۶] بازشماری ماشینی روز بعد از انتخابات آغاز و در ۱۰ نوامبر در ۶۶ شهرستان ایالت به پایان رسید. اختلاف پیروزی بوش به ۳۲۷ رأی کاهش یافت. [ ۷] [ ۸] گور برای چهار شهرستان درخواست بازشماری دستی داد که قانون ایالتی فلوریدا در آن زمان اجازه آن را می داد. [ ۹] در ۱۴ نوامبر بازشماری دستی در یک شهرستان پایان یافت و اختلاف را به ۳۰۰ رأی کاهش داد، اما بازشماری دستی در ۳ شهرستان دیگر به علت شکل رأی دادن و جمعیت زیاد آن شهرستان ها طول می کشید. مهلت اصلی پایان بازشماری ۱۴ نوامبر بود ولی دادگاه عالی فلوریدا آن را تا ۲۲ نوامبر تمدید کرد.
در ۱۷ نوامبر یک دادگاه ایالتی رأی به تأیید آرا بدون در نظر گرفتن آرای دستی بازشماری شده داد، اما دادگاه عالی فلوریدا در همان روز این رأی را رد کرد و زمان تأیید آرا را ساعت ۵:۰۰ بعد ازظهر روز ۲۶ نوامبر تعیین کرد. در ۲۶ نوامبر هنوز هم بازشماری آرا در ۳ شهرستان براوارد، پام بیچ و میامی - دید تکمیل نشده بود، بنابراین دولت ایالتی فلوریدا، بدون در نظر گرفتن هیچکدام از بازشماری ها با اختلاف ۵۳۷ رأی جورج دبلیو بوش را پیروز ایالت اعلام کرد. طی روز های بعد گور به چندین دادگاه ایالتی شکایت کرد که همه درخواست های او رد شدند. در ۱ دسامبر دادگاه عالی ایالات متحده آمریکا وارد پرونده شد و پس از یک سری دعاوی حقوقی بین دو طرف، دادگاه عالی در ۱۲ دسامبر با رأی ۷ بر ۲ به علت یکسان نبودن روش های بازشماری آرا در شهرستان ها با توجه به بند حمایت مساوی که در متمم چهاردهم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا ذکر شده رأی به تأیید توقف شمارش آرا و در رأی ۵ بر ۴ برای بازنگرداندن پرونده به فلوریدا به منظور شمارش آرا در ایالت بر اساس روشی یکسان تا مهلت ۱۸ دسامبر که زمان انتخابات الکترال کالج ایالت برای تعیین رسمی نامزد برنده و دریافت کننده ۲۵ رأی ایالت بود، داد. [ ۱۰] با این رأی دادگاه عالی، ال گور یک روز بعد در ۱۳ دسامبر در نطقی تلویزیونی شکست در انتخابات را پذیرفت و گفت با این که با رأی دادگاه مخالف است اما آن را می پذیرد و به بوش بابت انتخاب شدن به عنوان چهل و سومین رئیس جمهور ایالات متحده، تبریک گفت. [ ۱۱]

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۲۰۰۴). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا پنجاه و پنجمین انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ این کشور بود که برای انتخاب چهل و سومین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا به همراه معاون او در تاریخ ۲ نوامبر سال ۲۰۰۴ برگزار شد. در این انتخابات جان کری به همراه جان ادواردز از سوی حزب دموکرات و جورج دبلیو بوش به همراه دیک چینی از حزب جمهوری خواه ( حزب حاکم ) به رقابت پرداختند.
↑ "Voter Turnout in Presidential Elections". Presidency. ucsb. edu. Retrieved 2016 - 08 - 18.
• انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ۲۰۰۴ ( میلادی )
• تاریخ ایالات متحده آمریکا ( ۱۹۹۱ - اکنون )
• جان ادواردز
• جان کری
• دیک چینی
• رویدادهای نوامبر ۲۰۰۴
• ریاست جمهوری جورج دابلیو بوش

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۲۰۰۸). انتخابات ۲۰۰۸ ریاست جمهوری ایالات متحدهٔ آمریکا پنجاه و ششمین انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در تاریخ این کشور بود که برای انتخاب چهل و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا به همراه معاون او در تاریخ ۴ نوامبر سال ۲۰۰۸ برگزار شد. در این انتخابات باراک اوباما به همراه جو بایدن از سوی حزب دموکرات[ ۲] و جان مک کین به همراه سارا پیلین از حزب جمهوری خواه ( حزب حاکم ) [ ۳] به رقابت پرداختند.
در پایان باراک اوباما با ۳۶۵ رأی در مقابل ۱۷۳ رأی جان مک کین، به عنوان چهل و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده انتخاب شد. [ ۴] اوباما در ۲۸ ایالت و منطقهٔ کلمبیا و جان مک کین در ۲۲ ایالت پیروز شدند.
تعداد تخصیص گزینگرهای ( Electoral ) هر ایالت در این انتخابات بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۰ مشخص شده و مشابه انتخابات سال ۲۰۰۴ است. تاریخ آغاز به کار اوباما ( رئیس جمهور ) و جو بایدن ( معاون انتخاب شده او ) ساعت ۱۲ ظهر ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۰۹ به وقت واشینگتن بود.
دیگر نامزدهای مهم این انتخابات چاک بالدوین از حزب قانون اساسی، باب بار از حزب آزادی خواه و سینتا مک کینی از حزب سبز بودند. رالف نیدر نیز پس از شکست در انتخابات مقدماتی حزب سبز به طور مستقل نامزد مقام ریاست جمهوری شده بود.
• از سال ۱۹۲۸ تاکنون سابقه نداشته است که یک انتخابات ریاست جمهوری بدون کاندیداتوری یک رئیس جمهور یا معاون رئیس جمهور پیشین برگزار شود. [ ۵] جرج بوش رئیس جمهور وقت، دو دوره رئیس جمهور شده بود و حق شرکت دوباره در انتخابات را نداشت و دیک چینی معاون او نیز همچنان که از سال ۲۰۰۱ به بعد بارها اعلام کرده بود، نامزد انتخابات ریاست جمهوری نشد. [ ۶]
• این نخستین انتخاباتی بود که هر دو کاندیدای اصلی شرکت کننده در انتخابات در هنگام انتخابات، سناتور بودند. [ ۷]
• در این دوره برای اولین بار یک آفریقایی - آمریکایی کاندیدای ریاست جمهوری ایالات متحده شده بود.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۲۰۱۲). انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا ( ۲۰۱۲ ) پنجاه و هفتمین انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ این کشور بود که در روز سه شنبه مورخ ۶ نوامبر ۲۰۱۲ برای انتخاب چهل و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا به همراه معاون او برگزار شد و به پیروزی باراک اوباما انجامید.
براساس سرشماری ۲۰۱۰ تغییراتی در آرای الکترال بین سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۰ صورت گرفت که در نقشه زیر قابل مشاهده است. [ ۳]
در مجموع ۸ ایالت ( آریزونا، فلوریدا، جورجیا، نوادا، کالیفرنیا جنوبی، تگزاس، یوتا، واشینگتن ) آرای الکترال را به موجب سرشماری نفوس سال ۲۰۱۰ کسب کردند. در همین حال ۱۰ ایالت ( ایلینوی، آیوا، لویزیانا، ماساچوست، میشیگان، میسوری، نیوجرسی، نیویورک، اوهایو، پنسیلوانیا ) رای از دست دادند.
باتوجه به شرایط سال ۲۰۱۰ می توان گفت حزب دموکرات ۶ رای الکترال را که الگور، جان کری، باراک اوباما در سه انتخابات گذشته بدست آورده بود، از دست داده اند. در همین حال جمهوری خواهان شش رای جدید را براساس ایلاتی که جورج بوش، جان مکین در آن ها پیروز شده بودند، بدست آورده اند. به طوری که اکنون در وضعیت ۲۴۲ به ۱۸۱ به نفع دموکرات ها است ( براساس انتخابات ۲۰۰۸ ) . ایلات بزرگ همچنان دارای آرای قبلی خود هستند.
با توجه به اینکه رئیس جمهور فعلی برای انتخاب مجدد، انتخاب نامزد دموکرات ها چندان طولانی نبود. انتخابات اولیه در گوام، جزایر ویرجین، جزایر ماریانای شمالی، ساموآی آمریکا و تمام ایلات آمریکا برگزار شد. مضاف بر این اعضای رده بالای حذف که عنواندار ابرنماینده بودند نیز هریک با یک رای در انتخابات اولیه شرکت کردند. چند نفر در دوره های اولیه برای نامزدی خود را وارد کارزار کردند اما اقبالی نیافتند. در نهایت باراک اوباما خود را نامزد احتمالی حزب دموکرات نامید که برای رسمی شدن نیاز به تأیید نمایندگان حزب داشت و آن را بدست آورد. [ ۴] [ ۵]
• باراک اوباما
• میت رامنی، فرماندار سابق ماساچوست؛[ ۶] [ ۷]
• ران پال، نماینده مجلس نمایندگان آمریکا از تگزاس ( پس کشیدن در ۱۴ می ۲۰۱۲؛ بدون حمایت از کسی ) [ ۸]
• نیوت گینگریچ، سخنگوی سابق مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا از جورجیا[ ۹] [ ۱۰] ( پس کشیده در ۲ می ۲۰۱۲ در حمایت از میت رامنی ) [ ۱۱]
• ریک سنتوروم، نماینده سابق مجلس نمایندگان از پنسیلوانیا ( پس کشیدن در ۱۰ آوریل ۲۰۱۲، در حمایت از میت رامنی شد ) [ ۱۲] [ ۱۳] [ ۱۴]
• بادی رومر، فرماندار سابق لوئیزیانا از لوئیزیانا[ ۱۵] [ ۱۶] ( پس کشیده از رقابت در ۲۲ فوریه ۲۰۱۲ برای نامزدی ریاست جمهوری از حزب ریفورم )
• ریک پری، فرماندار تگزاس پس کشیدن در ۱۹ زانویه ۲۰۱۲، در حمایت نیوت گینگریچ، حامی فعلی میت رامنی ) [ ۱۷] [ ۱۸] [ ۱۹]
• جان هانتسمن جونیور، سفیر سابق ایلات متحده در چین و فرماندار سابق یوتا ( پس کشدن از نامزدی در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۲ در حمایت از میت رامنی ) [ ۲۰] [ ۲۱]
• میشله باکمن، نماینده ایلات مینه سوتا پس کشیدن در ۴ ژانویه ۲۰۱۲، در حمایت از میت رامنی ) [ ۲۲] [ ۲۳] [ ۲۴]
• گری جانسون، فرماندار سابق نیومکزیکو ( پس کشیدن در ۲۸ دسامبر ۰۲۱۱، بخاطر تلاش برای بدست آوردن نامزدی حزب لیبرتیان ) [ ۲۵] [ ۲۶]
• هرمن کین، تاجری از جورجیا ( پس کشیدن در ۳ دسامبر ۲۰۱۱ در حمایت از نیوت گینگریچ، و حامی فعلی میت رامنی ) [ ۲۷] [ ۲۸]
• تادئوس مک کاتر، نماینده سابق از میشیگان پس کشیدن در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۱ در حمایت از میت رامنی ) [ ۲۹] [ ۳۰]
• تیم پالنتی، فرماندار سابق مینه سوتا، ( پس کشیدن در ۱۴ اوت ۲۰۱۱ در حمایت از میت رامنی ) [ ۳۱] [ ۳۲]

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۲۰۱۶). پنجاه و هشتمین انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا براساس قانون اساسی روز سه شنبه ۸ نوامبر ۲۰۱۶ برگزار شد. رأی دهندگان مجمع گزینندگان ریاست جمهوری را برگزیدند که آنها نیز به نوبهٔ خود یک رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور جدید را برگزیدند. محدودیت دوره های ریاست جمهوری که در پس تصویب متمم بیست و دوم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا قرار داده شده باعث شد رئیس جمهور وقت باراک اوباما از حزب دموکرات از گزینش دوباره برای دوره سوم باز بماند. در این انتخابات مجمع گزینندگان دونالد ترامپ را به عنوان چهل و پنجمین رئیس جمهور و مایک پنس را به عنوان چهل و هشتمین معاون رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا انتخاب کردند.
رشته انتخابات های مقدماتی ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا بین ۱ فوریه و ۱۴ ژوئن ۲۰۱۶ در سراسر ایالات و سرزمین های آمریکا و نیز واشینگتن، دی. سی. برگزار شد. فرایند گزینش نامزد هر حزب نیز غیرمستقیم است و رأی دهندگان در آن به فهرستی از نمایندگانی رأی می دهند که به کنوانسیون های حزبی هر یک از احزاب گسیل شده و به نوبهٔ خود نامزد نهایی حزب را برمی گزینند. کنوانسیون ملی جمهوری خواه این دوره در کلیولند، اوهایو، و کنوانسیون ملی دموکرات در فیلادلفیا، پنسیلوانیا، برگزار شدند.
دونالد ترامپ بازرگان و شخصیت برنامه های تلویزیونی، در پی پیروزی بر سناتور تد کروز، فرماندار جان کیسیک، سناتور مارکو روبیو و چندین کاندیدای دیگر در رقابت های مقدماتی ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ حزب جمهوری خواه در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۶ نامزد حزب جمهوری خواه شد. [ ۴] وزیر امور خارجه سابق ایالات متحده آمریکا و سناتور سابق نیویورک، هیلاری کلینتون پس از پیروزی بر سناتور ورمانت برنی سندرز در ۲۶ ژوئیه نامزد حزب دموکرات شد. در این انتخابات برای نخستین بار یک زن نامزدی یکی از احزاب اصلی را به دست آورده است. این انتخابات همچنین نخستین انتخابات از سال ۱۹۴۴ است که هر دو نامزد از یک ایالت هستند. احزاب سوم و نامزدهای ریاست جمهوری مستقل دیگری نیز در این انتخابات شرکت می کنند که از آنها دو نفر دسترسی کافی به برگه رأی یافته اند و در نظرسنجی های اصلی ملی نام برده می شوند: نامزد حزب لیبرترین، فرماندار سابق نیومکزیکو گری جانسن و نامزد حزب سبز جیل استاین. [ ۵] [ ۶] جانسن و استاین در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا سال ۲۰۱۲ هم نامزد حزبشان بودند.

انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا (۲۰۲۰). پنجاه و نهمین انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا در ۳ نوامبر ۲۰۲۰ مصادف با ۱۳ آبان ۱۳۹۹، برای انتخاب رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا و معاون او، برگزار شد و با پیروزی نامزدهای حزب دموکرات، جو بایدن و کامالا هریس به پایان رسید. این انتخابات، بیشترین میزان مشارکت در انتخابات های ریاست جمهوری از سال ۱۹۰۰ را داشت. همچنین بایدن و هریس با دریافت بیش از ۸۱ میلیون رای، بالاتر از باراک اوباما ( ۶۹٫۵ میلیون رای در انتخابات ۲۰۰۸ ) ، صاحب رکورد بیشترین رای در تاریخ ایالات متحده شدند. دولت جو بایدن در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۲۱ کار خود را آغاز کرد.
این انتخابات یک انتخابات غیرمستقیم بود. رأی دهندگان، گزینندگان را انتخاب کردند؛ گزینندگان نیز در روز ۱۴ دسامبر ۲۰۲۰ رأی نهایی خود برای انتخاب جو بایدن، رئیس جمهور جدید، را به صندوق انداختند. [ ۱] دو حزب اصلی شرکت کننده در انتخابات، حزب دموکرات و حزب جمهوری خواه بودند. رئیس جمهور دونالد ترامپ از حزب جمهوری خواه متقاضی انتخاب مجدد برای دوره دوم در سال ۲۰۲۰ بود. او بدون روبرو شدن با یک رقیب جدی در رقابت های مقدماتی، توانست نامزدی حزب جمهوری خواه را مال خود کند. در سوی دیگر، جو بایدن قرار داشت. او با شکست دادن برنی سندرز که در رقابت های مقدماتی حزب دموکرات نزدیک ترین رقیبش بود، به عنوان نامزد دموکرات ها انتخاب شد. جو جورگنسن نامزد حزب لیبرترین و هووی هاوکینز نامزد حزب سبز بود. [ ۲] همزمان با این انتخابات، انتخابات مجلس نمایندگان و سنا نیز برگزار شد.
جو بایدن و دونالد ترامپ به ترتیب مسن ترین افراد تاریخ آمریکا هستند که توسط یک حزب بزرگ برای ریاست جمهوری نامزد شدند[ الف] و بایدن به پیرترین رئیس جمهور تاریخ آمریکا تبدیل شد. [ ب] نیز جفت انتخابی جو بایدن، کامالا هریس به اولین زن، اولین آفریقایی - آمریکایی و اولین آسیایی - آمریکایی تبدیل شد که به معاونت ریاست جمهوری ایالات متحده رسید. این نخستین انتخاباتی بود که هر دو نامزد اصلی بیش از ۷۰ سال سن داشتند. با پیروزی بایدن، برای نخستین مرتبه از سال ۱۹۹۲ یک رئیس جمهور بعد از تنها یک دوره ریاست جمهوری مجبور به ترک کاخ سفید شد. همچنین بایدن به چهارمین معاون رئیس جمهور سابق تبدیل شد که پس از سال ۱۹۴۸ برندهٔ انتخابات ریاست جمهوری می شود. [ ۳]
مطابق اصل دوم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا، شخص برای اینکه رئیس جمهور شود باید متولد ایالات متحده باشد، حداقل ۳۵ سال داشته باشد و دست کم ۱۴ سال در این کشور زندگی کرده باشد. نامزدهای ریاست جمهوری معمولاً در احزاب سیاسی مختلف آمریکا کاندید می شوند و آن حزب نیز به شیوه ای مشخص ( مانند انتخابات مقدماتی ) شخصی را که بهترین گزینه می داند، به عنوان نامزد خود معرفی می کند. انتخابات مقدماتی معمولاً به صورت غیرمستقیم برگزار می شود. بدین صورت که رای دهندگان به فهرستی از نمایندگان حزبی که به یک کاندید خاص متعهد شده اند، رای می دهند. سپس، نمایندگان به صورت رسمی یک نامزد را انتخاب می کنند تا از جانب حزب در انتخابات شرکت کند. نامزد ریاست جمهوری معمولاً برای خود یک جفت انتخابی برمی گزیند که سپس در کنوانسیون حزب توسط نمایندگان تأیید می شود ( این شامل حزب لیبرترین که نمایندگان نامزد معاون رئیس جمهور را با رای گیری و مستقل از نامزد ریاست جمهوری انتخاب می کنند، نمی شود ) . انتخابات ریاست جمهوری که در نوامبر برگزار شد هم یک انتخابات غیرمستقیم بود. در آن انتخابات نیز رای دهندگان به فهرستی از کاندیداهای مجمع گزینندگان ( به انگلیسی: Electoral College ) رای خواهند داد؛ گزینندگان سپس به صورت مستقیم رئیس جمهور و معاونش را انتخاب خواهند کرد. [ ۴] در صورتی که هیچ نامزدی نتواند ۲۷۰ رای الکترال که حداقل رای مورد نیاز جهت پیروزی در انتخابات است را کسب کند، مجلس نمایندگان از بین ۳ نامزدی که بیشترین رای الکترال را کسب کرده اند، یکی را به ریاست جمهوری برخواهد داشت. معاون رئیس جمهور را نیز مجلس سنا از میان دو نامزدی که بیشترین رای الکترال را داشته اند، انتخاب خواهد کرد. انتخابات ریاست جمهوری همزمان با انتخابات مجلسین ( نمایندگان و سنا ) و دیگر انتخابات های ایالتی و محلی برگزار شد.