انتخابات در بنگلادش ( انگلیسی: Elections in Bangladesh ) اطلاعاتی می دهد دربارهٔ انتخابات و نتایج آن در بنگلادش. بنگلادش یک انتخابات قوه مقننه در سطح ملی با یک جاتیا سانگساد یا مجلس ( پارلمان ) برگزار می کند. ساختار پارلمانی آن دارای ۳۵۰ عضو است که ۳۰۰ عضو آن به طور مستقیم از طریق انتخابات ملی برای یک دوره پنج ساله با کسب یک کرسی انتخاب می شوند. در حالی که ۵۰ نماینده زن رزرو نامزدی عضویت در حوزه انتخابیه هستند توسط حزب حاکم[ ۱] یا ائتلاف انتخاب می شوند.
نخست وزیر رئیس دولت است. رئیس جمهور که رئیس دولت می باشد توسط پارلمان ملی انتخاب می شود. [ ۲] رئیس جمهور بنگلادش یک پست تشریفاتی است و هیچ کنترلی را بر اجرای امور دولتی ندارد. [ ۳]
بنگلادش دارای یک نظام دوحزبی غیررسمی است که از زمان پایه گذاری انتخابات در سال ۱۹۹۱ در طول زمان تکامل یافته است. این بدان معنی است که دو حزب حاکم یا ائتلاف بین آن ها دشواری و تجربه زیادی برای انجام موفقیت آمیز انتخابات در حمایت از احزاب دیگر داشتند تا یکی اکثریت را به دست آورد. [ ۴]
پارلمان بنگلادش جاتیا سانگساد شامل ۳۵۰عضو به مدت پنج سال است. از این تعداد، ۳۰۰نفر در انتخابات مجلس قانون گذاری بر اساس سیستم انتخاباتی ( نظام انتخاباتی نخست نفری ) انتخاب می شوند. ۵۰کرسی باقی مانده برای زنان محفوظ است و بر اساس نمایندگی متناسب با رأی ۳۰۰عضو تکمیل می شود.
در ۱۸ فوریه ۲۰۱۸ در حالی برگزار شد که در آن زمان دوره رئیس جمهور فعلی قرار بود در ۲۳ آوریل ۲۰۱۸ به پایان برسد. [ ۵] پیش تر در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۸ کمیسیون انتخابات برنامه انتخابات را اعلام کرد. رئیس جمهور محمد عبدالحامد برای دومین بار توسط حزب حاکم نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد. [ ۶] جامد به دلیل اینکه هیچ نامزد دیگری برگه های نامزدی خود را به کمیسیون انتخابات ارائه نکرده بود، به عنوان رئیس جمهور اعلام شد. او در ۲۴ آوریل ۲۰۱۸ توسط سخنگو و رئیس جاتیا سانگساد ( خانه ملت یا قوه مقننه بنگلادش ) سوگند یاد کرد. این اولین بار در تاریخ بنگلادش است که رئیس جمهور برای دومین بار انتخاب می شود. [ ۷]
در تاریخ ۳ ژانویه ۲۰۱۹ دیدبان حقوق بشر خواستار تحقیقات در مورد حملات علیه اعضای احزاب اپوزیسیون بنگلادش در روزهای انتخابات این کشور گردید. [ ۸]
از زمان استقلال تا اصلاحات قانون اساسی در سال ۱۹۹۱، رئیس جمهور به وسیله رأی مردم انتخاب می شد، اگر چه انتخابات ریاست جمهوری تنها سه بار در سال ۱۹۷۸، ۱۹۸۱ و ۱۹۸۶ اتفاق افتاد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنخست وزیر رئیس دولت است. رئیس جمهور که رئیس دولت می باشد توسط پارلمان ملی انتخاب می شود. [ ۲] رئیس جمهور بنگلادش یک پست تشریفاتی است و هیچ کنترلی را بر اجرای امور دولتی ندارد. [ ۳]
بنگلادش دارای یک نظام دوحزبی غیررسمی است که از زمان پایه گذاری انتخابات در سال ۱۹۹۱ در طول زمان تکامل یافته است. این بدان معنی است که دو حزب حاکم یا ائتلاف بین آن ها دشواری و تجربه زیادی برای انجام موفقیت آمیز انتخابات در حمایت از احزاب دیگر داشتند تا یکی اکثریت را به دست آورد. [ ۴]
پارلمان بنگلادش جاتیا سانگساد شامل ۳۵۰عضو به مدت پنج سال است. از این تعداد، ۳۰۰نفر در انتخابات مجلس قانون گذاری بر اساس سیستم انتخاباتی ( نظام انتخاباتی نخست نفری ) انتخاب می شوند. ۵۰کرسی باقی مانده برای زنان محفوظ است و بر اساس نمایندگی متناسب با رأی ۳۰۰عضو تکمیل می شود.
در ۱۸ فوریه ۲۰۱۸ در حالی برگزار شد که در آن زمان دوره رئیس جمهور فعلی قرار بود در ۲۳ آوریل ۲۰۱۸ به پایان برسد. [ ۵] پیش تر در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۸ کمیسیون انتخابات برنامه انتخابات را اعلام کرد. رئیس جمهور محمد عبدالحامد برای دومین بار توسط حزب حاکم نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد. [ ۶] جامد به دلیل اینکه هیچ نامزد دیگری برگه های نامزدی خود را به کمیسیون انتخابات ارائه نکرده بود، به عنوان رئیس جمهور اعلام شد. او در ۲۴ آوریل ۲۰۱۸ توسط سخنگو و رئیس جاتیا سانگساد ( خانه ملت یا قوه مقننه بنگلادش ) سوگند یاد کرد. این اولین بار در تاریخ بنگلادش است که رئیس جمهور برای دومین بار انتخاب می شود. [ ۷]
در تاریخ ۳ ژانویه ۲۰۱۹ دیدبان حقوق بشر خواستار تحقیقات در مورد حملات علیه اعضای احزاب اپوزیسیون بنگلادش در روزهای انتخابات این کشور گردید. [ ۸]
از زمان استقلال تا اصلاحات قانون اساسی در سال ۱۹۹۱، رئیس جمهور به وسیله رأی مردم انتخاب می شد، اگر چه انتخابات ریاست جمهوری تنها سه بار در سال ۱۹۷۸، ۱۹۸۱ و ۱۹۸۶ اتفاق افتاد.
wiki: انتخابات در بنگلادش