انتخاب گروهی

انتخاب گروهی ( به انگلیسی: Group selection ) ، سازوکار پیشنهادی فرگشتی است که در آن انتخاب طبیعی به جای اینکه در سطح فرد یا ژن باشد، در سطح گروه عمل می کند. انتخاب گروهی همچنین ممکن است به عنوان انتخابی تعریف شود که در آن صفات بر اساس سازگاری ( بقا و موفقیت باروری ) گروه ها تکامل می یابند یا از نظر ریاضی به عنوان انتخابی که در آن سازگاری کلی گروه بالاتر یا کمتر از میانگین ارزش های سازگاری اعضای فردی است. معمولاً گروه مورد انتخاب یک واحد اجتماعی منسجم کوچک است و تعاملات اعضا یکسان است. طبیعت نوع دوستانه نمونه هایی از رفتارهایی که به نظر می رسد بر انتخاب گروه تأثیر می گذارند عبارتند از شکار مشارکتی، مانند شیرها و سایر گوشتخواران اجتماعی. پرورش تعاونی کودکان، مانند فیل ها؛ و سیستم های هشدار درنده، مانند آنهایی که توسط سگ های دشتی و سنجاب های زمینی استفاده می شود. مطالعه انتخاب گروهی نقش مهمی در اطلاع رسانی سایر نظریه های انتخاب ایفا کرده و اهمیت رفتارهای نوع دوستانه مشاهده شده در حیوانات از جمله انسان را روشن کرده است. با این حال، از زمان معرفی آن در قرن نوزدهم توسط طبیعت شناس بریتانیایی، چارلز داروین بحث برانگیز بوده است. اغلب، رفتارهای ایثارگرانه سازگاری افراد انجام دهنده را به خطر می اندازد و احتمالاً شانس آنها را برای به جا گذاشتن فرزندان کاهش می دهد. داروین متوجه شد که این مسئله برای نظریه انتخاب طبیعی او مشکلی ایجاد می کند، که برای آن تولد و بقای فرزندان عامل تعیین کننده حیاتی موفقیت فرگشتی است. [ ۱]
چارلز داروین نوشته است هنگامی که دو قبیله از انسان های بدوی که در منطقهٔ واحدی زندگی می کنند با هم به رقابت بپردازند، اگر یکی از آن دو قبیله ( به فرض برابری دیگر شرایط ) تعداد بیشتری از اعضای شجاع، همدل و معتقد داشته باشد که همیشه در هنگام خطر آمادهٔ هشدار دادن به همگنان شان و دفاع از همدیگر باشند، بی شک امرش بهتر پیش می رود و بر دیگران غلبه می کند… مردمان خودخواه و مرافعه گر همبستگی ندارند، و بدون همبستگی، هیچ کاری پیش نمی رود. قبیله ای که ویژگی های بالا را در بالاترین درجه داشته باشد، کارش بهتر پیش می رود و بر دیگر قبایل برتری خواهد یافت؛ اما با نظر به کل تاریخ، با گذر زمان، این قبیله هم به نوبهٔ خود مغلوب قبیله های دیگری می شود که اعضایش وفاداری گروهی بیشتری دارند. در ایده داروین صراحتاً انتخاب گروهی به این معنا نبود که گروه های پیروز تخم خود را در گروه های مغلوب می پاشند، چنان که بتوان بسامد این تخم پراکنی را در فرا - جمعیت گروه ها محاسبه کرد. اشارهٔ داروین به قبایلی است که به سبب همکاری دگرخواهانه در میان اعضا، جمعیت افرادشان فزونی می یابد. مدل داروین مانند مدل افزایش شمار سنجاب های خاکستری در بریتانیا، به بهای کاهش سنجاب های قرمز است: مقصود او یک جایگزینی اکولوژیک است نه انتخاب گروهی واقعی. [ ۲]

انتخاب گروهی (کتاب). انتخاب گروهی ( انگلیسی: Group Selection ) کتابی است که در سال ۱۹۷۱ توسط جورج سی ویلیامز ویرایش شده و حاوی مقالاتی نوشته شده توسط زیست شناسان است که برخلاف دیدگاه انتخاب گروهی به عنوان نیروی اصلی در فرگشت استدلال می کنند. گروهی از زیست شناسان که بر روی یک موضوع واحد ( اگر تا حدودی گسترده ) می نویسند، با کتاب اولیه ویلیامز در سال ۱۹۶۶، سازگاری و انتخاب طبیعی، که استدلال های ویلیامز گمان می برد تنها او باشد، در تضاد است.