انتخاء. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) نازیدن و فخر و بزرگی نمودن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). یقال انتخی علینا؛ ای افتخر و تعظم. ( منتهی الارب ). تعظّم و تکبر. ( از اقرب الموارد ). فخر و کبر کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از مصادر زوزنی ). || استنکاف ؛ العرب تنتحی من الدنایا. ( از اقرب الموارد ).
