انتباک. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) بلند گردیدن. || بر پشته برآمدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || بازداشته شدن قوم در بدی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
