انتان

لغت نامه دهخدا

انتان. [ اِ ] ( ع مص ) ناخوش بوی شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). بوی بد گرفتن. ( ناظم الاطباء ). گندا شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). بدبوی و گندیده شدن. ( از اقرب الموارد ).

انتان. [ اِ ] ( اِخ ) موضعی است نزدیک طائف و در آن جنگی میان هوازن و ثقیف واقع شده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). در آن جنگ بقدری کشته زیادت شد که گندیده و عفن گردید لذا بدین نام موسوم شد. ( از مراصدالاطلاع ).

پیشنهاد کاربران

بپرس