انبیژک. [ اَم ْ ژَ ]( ص ) بلغت خورازم قدیم یعنی بیرونی ، خارجی. ( از انساب سمعانی از یادداشت بخط مؤلف ). در انساب سمعانی درذیل کلمه بیرونی انبریل یا ابنریل خوانده می شود.
