انبو. [ اَم ْ ب َ ] ( اِ ) در عباسی به سپستان گویند. ( از جنگل شناسی ج 1 ص 272 ).سپستان. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به سپستان شود. انبو. [ اَم ْ ] ( اِ ) انبوی. رجوع به انبوی شود.
فرهنگ فارسی
۱ - ( اسم ) در ترکیب بجای (انبوینده ) آید : دست انبوی زرد انبوی گل انبوی . ۲ - بوی دهنده (خوب یا بد ). ۳ - چیزی که بدبو باشد .
فرهنگ عمید
۱. = انبوییدن ۲. انبوینده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): دست انبو، گل انبو.
