انبروه

لغت نامه دهخدا

انبروه. [ ] ( اِ )شتر ریخته موی که انبره نیز گویند. ( از شعوری ج 1 ورق 129 ب ). و رجوع به انبره شود. || شراب کش. ( از شعوری ج 1 ورق 129 ب ). و رجوع به انبره شود.

پیشنهاد کاربران