انبجاج. [ اِم ْ ب ِ ] ( ع مص ) فربه و فراخ شدن شکم و تهیگاه ماشیه از خوردن گیاه. ( آنندراج ). مطاوعه بَج َّ کند در تمام معانی آن. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به بج شود.
