انبج

لغت نامه دهخدا

انبج. [ اَم ْ ب َ ] ( ع اِ ) معرب از انبه فارسی. ( از غیاث اللغات ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). مانجه. ( یادداشت مؤلف ) . ج ، انبجات. رجوع به انبه و انبجات شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) انبه . جمع : انبجات .

فرهنگ عمید

= انبه '،ambe

پیشنهاد کاربران

بپرس