انبب

لغت نامه دهخدا

انبب. [ اُم ْ ب ُ ] ( ع اِ ) میان دو پیوندنی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). شاید مقصور از انبوب باشد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).مخفف انبوب است. ( آنندراج ). و رجوع به انبوب شود.

پیشنهاد کاربران