انبارخانه. [ اَم ْ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) جای ذخیره و اسباب. ( آنندراج ). انبار. مخزن. ( فرهنگ فارسی معین ). مخزن. ( ناظم الاطباء ) : گفت کانبارخانه بگشادیم ابر اگر زفت گشت ما رادیم.بنایی. || ذخیره. ( ناظم الاطباء ) : وآنچه زانبارخانه ماند بازپیش مرغان نهند وقت نیاز.نظامی.شواهد مزبور را بصورت ترکیب اضافی هم می توان خواند.