انابیب

لغت نامه دهخدا

انابیب. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ انبوب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به انبوب شود.
- انابیب الریه ؛ مخرجهای دم. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). مخارج دم و نفس از شش. ( ناظم الاطباء ). || ج ِ انبوبة. ( از اقرب الموارد ). رجوع به انبوبة شود.

فرهنگ عمید

= اُنبوب

پیشنهاد کاربران

بپرس