آنـّـا والـِنتینُویچ ( از خانواده لوبچیک ) ، زاده شده در روز ۲۴ مرداد ۱۳۰۸ ه. ش در شهر رُووْنـِه ( Równeh ) کشور لهستان و درگذشته در روز ۲۱ فروردین سال ۱۳۸۹ ه. ش در نزدیکی شهر سْـمولـِنسـْک ( Smoleńsk ) در جریان سقوط هواپیمای حامل رئیس جمهور لهستان و گروه همراه وی، یکی از پایه گذاران و فعالان اصلی اتحادیه همبستگی لهستان ( Solidarność ) بود. به او لقب «مادر اتحادیه همبستگی» داده اند.
... [مشاهده متن کامل]
آنـّا والنتینویچ به تاریخ ۱۵ اوت ۱۹۲۹ م. ( ۲۴ مرداد ۱۳۰۸ ه. ش ) در شهر روونه لهستان چشم به دنیا گشود. پدرش «یان» و مادرش «الکساندرا» نام داشتند. زمانی که در سن ۱۰ سالگی پدر و مادر خویش را از دست داد، تنها موفق به اتمام چهار کلاس «مدرسه عمومی» شده بود. از آن پس تحت سرپرستی دیگران قرارگرفت و در ۱۲ سالگی او را به ورشو منتقل کردند. بعداً از آنجا نیز نقل مکان کرده و به حوالی شهر گدانسک واقع در شمال لهستان در کنار دریای بالتیک فرستاده و به کار در مزرعه گماشته شد. سپس در یک نانوایی و بعد از آن در کارخانه تولید محصولات لبنی استخدام شد.
در ۲۱ سالگی با گذراندن یک دوره آموزش جوشکاری در کارخانه کشتی سازی گدانسک مشغول به کار شد. نحوه و بازدهی بالای کارش سبب شد تا به زودی در کارخانه کشتی سازی مشهور شده و عکسش در روزنامه ها چاپ شود. متعاقباً به عضویت «اتحادیه جوانان لهستان ( pl: Związek Młodzieży Polskiej - ZMP ) » که سازمانی وابسته به حزب کمونیست لهستان بود درآمد. اما هنوز اندکی از ثبت نامش در این اتحادیه نگذشته بود که از عضویت در آن انصراف داده و به «جمعیت زنان لهستان» پیوست و به فعالیت در زمینه حقوق زنان و کارگران روی آورد. اولین درگیری هایش با «اداره امنیت» در همین زمان اتفاق افتاد.
در ۲۳ سالگی تنها فرزندش که یک پسر است متولد شد، اما آنـّا تصمیم گرفت تا همچنان مجرد بماند و از ازدواج با پدر پسرش خودداری ورزید. کار سخت و شرایط دشوار کارخانه باعث بیماریش شد. عدم توانایی جسمی اش برای ادامه کار به عنوان یک جوشکار عاملی شد تا ادامه کارش با مشکل مواجه شود. از گرفتن بیمه ازکارافتادگی و بازنشستگی زودرس سرباز زد و در نتیجه او را به بخشی دیگر منتقل نموده و از این پس و تا زمان بازنشستگی از کار، به عنوان اپراتور جرثقیل های دروازه ای در این کارخانه به کار ادامه داد.
در سال ۱۹۶۸ م. زمانی که به نابرابری و بی عدالتی در توزیع منابع صندوق کمک به کارگران اعتراض کرد، به اخراج محکوم شد. اما همه کارگران بخش به دفاع از او برخاسته و در نتیجه مدیریت کارخانه او را در کار خود ابقا نمود. در جریان شورش ها و اعتراضات کارگری سال ۱۹۷۰ م. تهیه و توزیع غذا برای کارگران اعتصاب کننده را به عهده گرفت. یک سال بعد به عنوان نماینده کارگران جهت دیدار با «ادوارد گیئرک ( Edward Gierek ) » رهبر حزب کارگران متحد لهستان ( مهم ترین مقام مملکتی در آن زمان ) جهت طرح درخواست های ایشان انتخاب شد.
... [مشاهده متن کامل]
آنـّا والنتینویچ به تاریخ ۱۵ اوت ۱۹۲۹ م. ( ۲۴ مرداد ۱۳۰۸ ه. ش ) در شهر روونه لهستان چشم به دنیا گشود. پدرش «یان» و مادرش «الکساندرا» نام داشتند. زمانی که در سن ۱۰ سالگی پدر و مادر خویش را از دست داد، تنها موفق به اتمام چهار کلاس «مدرسه عمومی» شده بود. از آن پس تحت سرپرستی دیگران قرارگرفت و در ۱۲ سالگی او را به ورشو منتقل کردند. بعداً از آنجا نیز نقل مکان کرده و به حوالی شهر گدانسک واقع در شمال لهستان در کنار دریای بالتیک فرستاده و به کار در مزرعه گماشته شد. سپس در یک نانوایی و بعد از آن در کارخانه تولید محصولات لبنی استخدام شد.
در ۲۱ سالگی با گذراندن یک دوره آموزش جوشکاری در کارخانه کشتی سازی گدانسک مشغول به کار شد. نحوه و بازدهی بالای کارش سبب شد تا به زودی در کارخانه کشتی سازی مشهور شده و عکسش در روزنامه ها چاپ شود. متعاقباً به عضویت «اتحادیه جوانان لهستان ( pl: Związek Młodzieży Polskiej - ZMP ) » که سازمانی وابسته به حزب کمونیست لهستان بود درآمد. اما هنوز اندکی از ثبت نامش در این اتحادیه نگذشته بود که از عضویت در آن انصراف داده و به «جمعیت زنان لهستان» پیوست و به فعالیت در زمینه حقوق زنان و کارگران روی آورد. اولین درگیری هایش با «اداره امنیت» در همین زمان اتفاق افتاد.
در ۲۳ سالگی تنها فرزندش که یک پسر است متولد شد، اما آنـّا تصمیم گرفت تا همچنان مجرد بماند و از ازدواج با پدر پسرش خودداری ورزید. کار سخت و شرایط دشوار کارخانه باعث بیماریش شد. عدم توانایی جسمی اش برای ادامه کار به عنوان یک جوشکار عاملی شد تا ادامه کارش با مشکل مواجه شود. از گرفتن بیمه ازکارافتادگی و بازنشستگی زودرس سرباز زد و در نتیجه او را به بخشی دیگر منتقل نموده و از این پس و تا زمان بازنشستگی از کار، به عنوان اپراتور جرثقیل های دروازه ای در این کارخانه به کار ادامه داد.
در سال ۱۹۶۸ م. زمانی که به نابرابری و بی عدالتی در توزیع منابع صندوق کمک به کارگران اعتراض کرد، به اخراج محکوم شد. اما همه کارگران بخش به دفاع از او برخاسته و در نتیجه مدیریت کارخانه او را در کار خود ابقا نمود. در جریان شورش ها و اعتراضات کارگری سال ۱۹۷۰ م. تهیه و توزیع غذا برای کارگران اعتصاب کننده را به عهده گرفت. یک سال بعد به عنوان نماینده کارگران جهت دیدار با «ادوارد گیئرک ( Edward Gierek ) » رهبر حزب کارگران متحد لهستان ( مهم ترین مقام مملکتی در آن زمان ) جهت طرح درخواست های ایشان انتخاب شد.
