آنا هدویگ بول. آنا هدویگ بول ( آلمانی: Anna Hedvig Büll، زاده ۴ فوریه [ سبک قدیمی: ۲۳ ژانویه] ۱۸۸۷ در هاپسالو، استونی - درگذشته ۳ اکتبر ۱۹۸۱ در هایدلبرگ، آلمان ) ، مبلغ مذهبی اهل استونی او شاهد عینی نسل کشی ارمنی ها می باشد.
آنا هدویگ بول در سال ۱۸۸۷ میلادی در شهر هاپسالو، استونی در یک خانوادهٔ لوتریانیسم به دنیا آمد، او ششمین فرزند خانواده بود. آنا تا سن ۱۵ سالگی در یک مدرسهٔ دولتی استونی تحصیل کرد و برای ادامهٔ تحصیل به مدت ۳ سال به یک مدرسهٔ پروتستان آلمانی فرستاده شد. در سال ۱۹۰۳ تصمیم گرفت زندگی خود را وقف فعالیت های بشردوستانه کند. پس از دریافت مدرک دیپلم در سال ۱۹۰۳ به یک مدرسه انجیلی در شهر ارمنی ماراش در ترکیهٔ عثمانی رفت و اما به مدت کوتاهی به آلمان بازگشت.
آنا هدویگ بول بین سال های ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۶ در شهر ماراش و کیلیکیه بود. او توسط مؤسسه های بشردوستانه به کمک هزاران زن و کودک یتیم شدگان ارمنی شتافت تا از مرگ و دزدیدن آنان توسط سربازان عثمانی جلوگیری کند؛ به طوری که اهالی شهر ماراش در سال ۱۹۱۶ شهر خود را «شهر یتیمان» می نامیدند.
آنا هدویگ بول در سال ۱۹۲۱ به شهر حلب، سوریه رفت و یک اردوگاه برای پناهندگان بازمانده از نسل کشی ایجاد نمود. او همچنین یک بیمارستان به کمک پزشکان اروپایی برای درمان زنان و کودکان بیمار ارمنی و یک مدرسه برای تحصیل آنان و یک بنگاه کار برای کسب درآمد برای بهبود زندگی پناهندگان ایجاد نمود. بازماندگان از نسل کشی نام او را «مادر ارمنی» نام نهادند. در سال ۱۹۵۱ بسیاری از پناهندگان به کمک او به ارمنستان شرقی تحت حاکمیت اتحاد شوروی بازگشتند.
آنا هدویگ بول در سال ۱۹۵۱ به آلمان بازگشت و تا آخر عمر یعنی سال ۱۹۸۱ در شهر هایدلبرگ زندگی کرد و فعالیت های بشردوستانه خود در آنجا ادامه داد. در ۲۹ آوریل ۱۹۸۹ یک تابلو یادبود در بنای نسل کشی ارمنیان در شهر ایروان نصب شد و همچنین یک تابلو یادبود توسط انجمن فرهنگی ارمنیان استونی در خانهٔ محل تولد آنا هدویگ بول در شهر هاپسالو نصب شد و هر ساله برنامه هایی برای قدردانی از کمک های بشردوستانه او برگزار می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآنا هدویگ بول در سال ۱۸۸۷ میلادی در شهر هاپسالو، استونی در یک خانوادهٔ لوتریانیسم به دنیا آمد، او ششمین فرزند خانواده بود. آنا تا سن ۱۵ سالگی در یک مدرسهٔ دولتی استونی تحصیل کرد و برای ادامهٔ تحصیل به مدت ۳ سال به یک مدرسهٔ پروتستان آلمانی فرستاده شد. در سال ۱۹۰۳ تصمیم گرفت زندگی خود را وقف فعالیت های بشردوستانه کند. پس از دریافت مدرک دیپلم در سال ۱۹۰۳ به یک مدرسه انجیلی در شهر ارمنی ماراش در ترکیهٔ عثمانی رفت و اما به مدت کوتاهی به آلمان بازگشت.
آنا هدویگ بول بین سال های ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۶ در شهر ماراش و کیلیکیه بود. او توسط مؤسسه های بشردوستانه به کمک هزاران زن و کودک یتیم شدگان ارمنی شتافت تا از مرگ و دزدیدن آنان توسط سربازان عثمانی جلوگیری کند؛ به طوری که اهالی شهر ماراش در سال ۱۹۱۶ شهر خود را «شهر یتیمان» می نامیدند.
آنا هدویگ بول در سال ۱۹۲۱ به شهر حلب، سوریه رفت و یک اردوگاه برای پناهندگان بازمانده از نسل کشی ایجاد نمود. او همچنین یک بیمارستان به کمک پزشکان اروپایی برای درمان زنان و کودکان بیمار ارمنی و یک مدرسه برای تحصیل آنان و یک بنگاه کار برای کسب درآمد برای بهبود زندگی پناهندگان ایجاد نمود. بازماندگان از نسل کشی نام او را «مادر ارمنی» نام نهادند. در سال ۱۹۵۱ بسیاری از پناهندگان به کمک او به ارمنستان شرقی تحت حاکمیت اتحاد شوروی بازگشتند.
آنا هدویگ بول در سال ۱۹۵۱ به آلمان بازگشت و تا آخر عمر یعنی سال ۱۹۸۱ در شهر هایدلبرگ زندگی کرد و فعالیت های بشردوستانه خود در آنجا ادامه داد. در ۲۹ آوریل ۱۹۸۹ یک تابلو یادبود در بنای نسل کشی ارمنیان در شهر ایروان نصب شد و همچنین یک تابلو یادبود توسط انجمن فرهنگی ارمنیان استونی در خانهٔ محل تولد آنا هدویگ بول در شهر هاپسالو نصب شد و هر ساله برنامه هایی برای قدردانی از کمک های بشردوستانه او برگزار می کنند.
wiki: آنا هدویگ بول