آنّا آخماتووا ( روسی: Анна Ахматова ) با نام اصلی آنّا آندرییوا گارینکو ( روسی: Анна Андреевна Горенко؛ زاده ۲۳ ژوئن ۱۸۸۹، اودسا – درگذشته ۵ مارس ۱۹۶۶، مسکو ) شاعر و نویسنده اهل روسیه بود. وی یکی از مهترین شاعران روسیه در قرن بیستم محسوب می شود و نامش در فهرست نهایی نامزدانِ جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۶۵ قرار گرفت. او یکی از بنیان گذاران مکتب شعری آکمه ایسم بوده است. بن مایه های اشعار وی را گذر زمان، خاطرات و یادبودهای گذشته، سرنوشت زن هنرمند و دشواری ها و تلخی های زیستن و نوشتن در زیر سایه استالینیسم تشکیل می دهد. گسترهٔ شعرهای وی از تصنیف های کوتاه تا اشعاری با ساختار پیچیده را در بر می گیرد. سبک او که مشخصه اش ایجاز و قیود عاطفی است، به وضوح بکر و متمایز از شاعران هم دوره خود است و لحن زنانهٔ استوار، پیشگامانه و شفاف وی، فصل جدیدی در شعر روسیه را رقم زد.
... [مشاهده متن کامل]
آنّا در ۲۳ ژوئن ۱۸۸۹ ( در گاه شماری رایج در آن زمان ۱۱ ژوئن ) در بالشوی فانتان ( به روسی: Большой Фонтан ) در نزدیکی بندر اودسا به دنیا آمد. جد مادری اش، احمدخان ( در تلفظ روسی: آخمات ) ، از خان های تاتار و از نسل چنگیزخان بود. در آن زمان پدرش مهندس مکانیک کشتی بود و از نیروی دریایی روسیه بازنشسته شده بود. یک ساله بود که به همراه خانوادهٔ خود به تسارسکویو سلو ( به روسی: Царское Село ) در نزدیکی سن پترزبورگ نقل مکان کردند و او تا شانزده سالگی در همان جا زندگی کرد. تسارسکویو سلو همان روستایی است که الکساندر پوشکین، شاعر برجستهٔ روس نیز جوانی اش را در آنجا گذرانده بود. این تقارن برای آنا الهام بخش بود و همیشه از آن سخن می گفت. در زندگی نامه ای به نام «مختصری از خودم» آخماتووا می نویسد:
«نخستین خاطراتم از تسارسکویه سلو این ها است: شکوهِ سبز و مرطوبِ پارک ها، مرتعی که ل‍له ام مرا به آن جا می برد، میدانِ اسب دوانی با اسب هایِ ریز و درشت و رنگارنگی که در آن می تاختند، ایست گاهِ قدیمی و چیزهایِ دیگری که بعدها ذکرشان در چکامهٔ روستایِ شاهی آمد. »
خواندن را با کتاب الفبای تالستوی آموخت. در پنج سالگی سخن گفتن به فرانسه را تنها با گوش دادن به درس هایی که خانم معلمی به بچه های بزرگ تر می داد، فرا گرفت. در مدرسه گرامر تسارسکویه نخستین شعر خود را در یازده سالگی سرود. پدرش، آندره گارنکو، وقتی از زبان او شنید که می خواهد شاعر شود، تصور کرد فرزندش شاعر بدی خواهد شد و برای همین به او اخطار داد که نام خانوادگی شان را با این شعرها خراب نکند. آنا هم به جای استفاده از نام خانوادگی پدرش از نام جد مادری اش آخماتووا استفاده کرد و نامش از آن پس شد آنا آخماتووا. پدر و مادر آنا در ۱۹۰۵ از هم جدا شدند و مادر، فرزندانش را با خود ابتدا به اوپاتوریا برد و بعد از مدتی به کی یف برد و آنجا ساکن شدند. ۱۹۰۷ در کی یف، در دبیرستان فوندوکلی یفسکایا تحصیلات متوسطه را تمام کرد و همان جا به دانشگاه رفت. در دانشکده حقوق آموزشگاه عالی زنانه، حقوق فرا گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
آنّا در ۲۳ ژوئن ۱۸۸۹ ( در گاه شماری رایج در آن زمان ۱۱ ژوئن ) در بالشوی فانتان ( به روسی: Большой Фонтан ) در نزدیکی بندر اودسا به دنیا آمد. جد مادری اش، احمدخان ( در تلفظ روسی: آخمات ) ، از خان های تاتار و از نسل چنگیزخان بود. در آن زمان پدرش مهندس مکانیک کشتی بود و از نیروی دریایی روسیه بازنشسته شده بود. یک ساله بود که به همراه خانوادهٔ خود به تسارسکویو سلو ( به روسی: Царское Село ) در نزدیکی سن پترزبورگ نقل مکان کردند و او تا شانزده سالگی در همان جا زندگی کرد. تسارسکویو سلو همان روستایی است که الکساندر پوشکین، شاعر برجستهٔ روس نیز جوانی اش را در آنجا گذرانده بود. این تقارن برای آنا الهام بخش بود و همیشه از آن سخن می گفت. در زندگی نامه ای به نام «مختصری از خودم» آخماتووا می نویسد:
«نخستین خاطراتم از تسارسکویه سلو این ها است: شکوهِ سبز و مرطوبِ پارک ها، مرتعی که ل‍له ام مرا به آن جا می برد، میدانِ اسب دوانی با اسب هایِ ریز و درشت و رنگارنگی که در آن می تاختند، ایست گاهِ قدیمی و چیزهایِ دیگری که بعدها ذکرشان در چکامهٔ روستایِ شاهی آمد. »
خواندن را با کتاب الفبای تالستوی آموخت. در پنج سالگی سخن گفتن به فرانسه را تنها با گوش دادن به درس هایی که خانم معلمی به بچه های بزرگ تر می داد، فرا گرفت. در مدرسه گرامر تسارسکویه نخستین شعر خود را در یازده سالگی سرود. پدرش، آندره گارنکو، وقتی از زبان او شنید که می خواهد شاعر شود، تصور کرد فرزندش شاعر بدی خواهد شد و برای همین به او اخطار داد که نام خانوادگی شان را با این شعرها خراب نکند. آنا هم به جای استفاده از نام خانوادگی پدرش از نام جد مادری اش آخماتووا استفاده کرد و نامش از آن پس شد آنا آخماتووا. پدر و مادر آنا در ۱۹۰۵ از هم جدا شدند و مادر، فرزندانش را با خود ابتدا به اوپاتوریا برد و بعد از مدتی به کی یف برد و آنجا ساکن شدند. ۱۹۰۷ در کی یف، در دبیرستان فوندوکلی یفسکایا تحصیلات متوسطه را تمام کرد و همان جا به دانشگاه رفت. در دانشکده حقوق آموزشگاه عالی زنانه، حقوق فرا گرفت.
