ان وی ام اکسپرس

ان. وی. ام اکسپرس ( انگلیسی: NVM Express ) یا رابط کنترل کنندهٔ میزبان حافظه غیرفرار، عنوان یک اینترفیس مشخصات کاربردی و ارتباطی برای حافظه های غیرفرار یا به تعبیر دیگر SSD است که توسط یک کنسرسیوم متشکل از شرکت هایی همچون اینتل، سامسونگ، سن دیسک، دل و سیگیت توسعه داده شده و عملکرد آن بر پایه درگاه پی سی آی اکس پرس است.
از لحاظ تاریخی، اکثر SSD ها از گذرگاه هایی مانند SATA، SAS یا Fiber Channel برای ارتباط با بقیه سیستم های کامپیوتری استفاده می کردند. از زمانی که SSD ها در بازارهای انبوه در دسترس قرار گرفتند، SATA معمولی ترین راه برای اتصال SSD در رایانه های شخصی شده است. با این حال، SATA اساساً برای رابط با درایوهای هارد دیسک مکانیکی ( HDD ) طراحی شده بود، و به طور فزاینده ای برای SSD ها ناکافی و کند بودند، که با گذشت زمان سرعت آن بهبود یافت. به عنوان مثال، طی حدود پنج سال پس از پذیرش جریان اصلی بازار انبوه ( 2005 - 2010 ) ، بسیاری از SSD ها به دلیل نرخ داده نسبتاً پایین موجود برای هارد دیسک ها محدود شده بودند. در کل برخی از SSD ها با حداکثر توان عملیاتی SATA به حداکثر سرعتشان دست پیدا نمیکنند.
SSD های پیشرفته قبل از NVMe با استفاده از گذرگاه PCI Express ساخته شده بودند، اما با استفاده از رابط های غیر استاندارد. با استاندارد کردن رابط SSD ها، سیستم عامل ها فقط به یک پروتکل مشترک نیاز دارند تا با تمام SSD هایی که به مشخصات پایبند هستند کار کنند. همچنین به این معنی است که هر سازنده SSD مجبور نیست پروتکل خاصی را طراحی کند. مانند دستگاه های ذخیره سازی USB که با همه رایانه ها کار میکند، بدون نیاز به درایور برای هر دستگاه.
دستگاه های NVM Express همچنین به عنوان بلوک ذخیره سازی بافر پرسرعت در بسیاری از ابررایانه های پیشرو، مانند سوپرکامپیوتر فوگاکو، سوپرکامپیوتر سامیت و ابررایانه سیرا و غیره استفاده می شوند.