ام ۲۷ تفنگ خودکار پیاده نظام یک تفنگ تهاجمی سبک است که برای شلیک فشنگ های کالیبر ۵. ۵۶ میلی متری ناتو ساخته شده است. این تفنگ که توسعه یافتهٔ تفنگ هکلر و کخ اچ کی - ۴۱۶ است، به فاصلهٔ شش سال پس از معرفی آن محصول و رفع نواقص جزئی آن در سال ۲۰۱۰ میلادی معرفی شد. سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا، تعداد ۶۵۰۰ ام - ۲۷ اس از آلمان خریداری کرد و جایگزین تیربار سبک ام۲۴۹ نمود. بر حسب صلاحدید مسئولان سپاه تفنگداران دریایی آمریکا، کماکان ۸۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ ام۲۴۹ در خدمت این نیروها قرار دارد. فرماندهی سپاه دریایی آمریکا در دسامبر سال ۲۰۱۷ اعلام کرد که همهٔ نیروهای خود را با این تفنگ تجهیز خواهد کرد و به طور قطع ام - ۲۷ سلاح سازمانی منتخب تفنگداران دریایی آمریکا خواهد بود و ام۱۶، ام۴ کاراباین و ام۲۴۹ بازنشسته خواهند شد.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۹۸۵ میلادی، سپاه تفنگداران دریایی آمریکا تیربار ام۲۴۹ را برای تیربارداران خود به خدمت گرفت؛ ولی ام۲۴۹ چند مشکل داشت. وزن ام۲۴۹ بالا بود و همچنین این تیربار از قطار فشنگ بهره می برد و باعث می شد حجم و وزن مهمات افزایش یابد و تیربارداران توانایی آن را نداشته باشند که در میدان نبرد، پا به پای تفنگداران گروه خود بدوند.
این تفنگ برای اولین بار در یک نبرد واقعی توسط سپاه تفنگداران دریایی آمریکا در افغانستان مورد آزمایش قرار گرفت. ابتدا تیربارداران بخاطر ناآشنایی با این تفنگ، نسبت به آن ابراز نارضایتی کردند؛ ولی با گذشت زمان، از مزایا و سادگی در بکارگیری این تفنگ، قدردانی کردند.
در شرایطی که خشاب این تفنگ پُر باشد، وزنی برابر با ۴ کیلوگرم خواهد داشت و در مقایسه با ام - ۲۴۹ که با خشاب پُر، وزنش برابر با ۱۰ کیلوگرم است، ۶ کیلوگرم تفاوت دارد که یک اختلاف وزنی بسیار چشمگیر است. سربازان اعلام کردند که این تفنگ در واقع یک تفنگ «دو در یک» است. هم توانایی آن را دارد در حالت نیمه خودکار با دقت بالا اهدافِ در فاصله ۸۰۰ متری را هدف قرار دهد و هم به صورت تمام خودکار بکار برود.
سربازان آمریکا به دلیل شباهت ام - ۲۷ با ام۴ کارابین از این تفنگ استقبال کردند و بیان کردند که ام - ۲۷ نسبت به ام - ۴ و ام - ۱۶ خنک تر کار می کند و کمتر کثیف می شود. همچنین به دلیل طراحی بهتر، نیاز کمتری به تمیز کردن دوده های باروت سوخته ناشی از شلیک دارد. تفنگداران اذعان داشتند که دقت شلیک با این تفنگ، بسیار بیشتر از ام - ۲۴۹ است و خرابی ها و نقص های فنی که قبلاً در ام۱۶ ای آر - ۱۵ و ام۴ کاراباین مشاهده می شد در این تفنگ مشاهده نمی گردد و تفنگی بسیار قابل ستایش است.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۹۸۵ میلادی، سپاه تفنگداران دریایی آمریکا تیربار ام۲۴۹ را برای تیربارداران خود به خدمت گرفت؛ ولی ام۲۴۹ چند مشکل داشت. وزن ام۲۴۹ بالا بود و همچنین این تیربار از قطار فشنگ بهره می برد و باعث می شد حجم و وزن مهمات افزایش یابد و تیربارداران توانایی آن را نداشته باشند که در میدان نبرد، پا به پای تفنگداران گروه خود بدوند.
این تفنگ برای اولین بار در یک نبرد واقعی توسط سپاه تفنگداران دریایی آمریکا در افغانستان مورد آزمایش قرار گرفت. ابتدا تیربارداران بخاطر ناآشنایی با این تفنگ، نسبت به آن ابراز نارضایتی کردند؛ ولی با گذشت زمان، از مزایا و سادگی در بکارگیری این تفنگ، قدردانی کردند.
در شرایطی که خشاب این تفنگ پُر باشد، وزنی برابر با ۴ کیلوگرم خواهد داشت و در مقایسه با ام - ۲۴۹ که با خشاب پُر، وزنش برابر با ۱۰ کیلوگرم است، ۶ کیلوگرم تفاوت دارد که یک اختلاف وزنی بسیار چشمگیر است. سربازان اعلام کردند که این تفنگ در واقع یک تفنگ «دو در یک» است. هم توانایی آن را دارد در حالت نیمه خودکار با دقت بالا اهدافِ در فاصله ۸۰۰ متری را هدف قرار دهد و هم به صورت تمام خودکار بکار برود.
سربازان آمریکا به دلیل شباهت ام - ۲۷ با ام۴ کارابین از این تفنگ استقبال کردند و بیان کردند که ام - ۲۷ نسبت به ام - ۴ و ام - ۱۶ خنک تر کار می کند و کمتر کثیف می شود. همچنین به دلیل طراحی بهتر، نیاز کمتری به تمیز کردن دوده های باروت سوخته ناشی از شلیک دارد. تفنگداران اذعان داشتند که دقت شلیک با این تفنگ، بسیار بیشتر از ام - ۲۴۹ است و خرابی ها و نقص های فنی که قبلاً در ام۱۶ ای آر - ۱۵ و ام۴ کاراباین مشاهده می شد در این تفنگ مشاهده نمی گردد و تفنگی بسیار قابل ستایش است.
