آمیودارون. آمیودارون ( به انگلیسی: Amiodarone ) یکی از داروهای تخصصی قلب است که ریتمهای خطرناک قلبی را کنترل و مهار می کند. در اورژانس برای دیس ریتمی های بطنی و فوق بطنی تحدید کننده حیات مانند فیبریلاسیون بطنی ( VF ) و تاکیکاردی بطنی بدون نبض ( VT بدون نبض ) پس از شوک سوم استفاده می شود. همچنین آمیودارون، برای VT با نبض همودینامیک پایدار کاربرد دارد.
رده درمانی: ضد آریتمی قلبی ( بطنی و فوق بطنی ) . آنتی تیروئید
طبقه درمانی: مشتق بنزوفوران
نام تجاری: پاسرون ( Pacerone ) / کوردارون ( Cordarone )
اشکال دارویی: آمپول ( ۱۵۰ میلی گرم در ۳ میلی لیتر ) ، قرص ( ۲۰۰ میلی گرم )
راه مصرف: دهانی، انفوزیون، داخل تراشه، وریدی.
آمیودارون در آریتمی قلبی مانند فیبریلاسیون بطنی ( VF ) ، فیبریلاسیون دهلیزی و تاکیکاردی بطنی بدون نبض پس از دادن شوک سوم در الگوریتم احیاء پیشرفته قلبی ( و همچنین تاکی کاردی بطنی با نبض و پایدار ) کاربرد دارد. در بیماران مبتلا به WPW نیز ممکن است این دارو تجویز شود. آمیودارون در درمان پرکاری تیروئید هم به کار می رود.
سبب اتساع عروق محیطی می شود. این عمل در تجویز داخل وریدی برجسته بوده و ممکن است، در ارتباط با حلال دارو باشد.
بزرگسالان:
در VF و VT بدون نبض پس از شوک سوم دوز اول 300mg ( دو آمپول ) به صورت IV/IO در مدت زمان یک تا دو دقیقه به بیمار تزریق شود ( بهتر است قبل از تزریق با ۲۰ سی سی سرم قندی رقیق شود ) در صورت عدم پاسخ سه تا پنج دقیقه بعد 150mg ( یک آمپول ) به صورت IV/IO تزریق شود تا حداکثر دوز 2. 2 گرم در 24 ساعت. ( 22gr/24h )
در سایر موارد مانند VT با نبض دوز اول 150mg ( یک آمپول ) در مدت زمان 10 دقیقه و به دنبال آن انفوزیون 1mg/min برای 6 ساعت و سپس انفوزیون 0. 5mg/min برای 18 ساعت به عنوان دوز نگهدارنده تا حداکثر دوز 2. 2gr/24h
کودکان:
در VF یا VT بدون نبض 5mg/kg حداکثر 2 بار به صورت IV/IO تزریق می گردد.
• اختلال شدید عملکرد گره سینوسی - دهلیزی ( SA )
• بلوک AV درجه دوم و سوم
• برادیکاردی همراه با همودینامیک ناپایدار
نارسایی قلبی، توجه به کاهش فشارخون ناشی از محلول نگهدارنده آمیودارون.
افت فشارخون، دیس ریتمی شامل کمپلکس نابجای بطنی ( PVC )
آمیودارون جزو داروهای کلاس سه آنتی آریتمیک است و با طولانی کردن فاز سه پتانسیل عمل سلولهای قلبی عمل میکند . البته آثار داروهای ضد آریتمی کلاسهای Ia ، II و IV را نیز دارد. در درمان پرکاری تیروئید مانع تبدیل محیطی t4 به t3 میشود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرده درمانی: ضد آریتمی قلبی ( بطنی و فوق بطنی ) . آنتی تیروئید
طبقه درمانی: مشتق بنزوفوران
نام تجاری: پاسرون ( Pacerone ) / کوردارون ( Cordarone )
اشکال دارویی: آمپول ( ۱۵۰ میلی گرم در ۳ میلی لیتر ) ، قرص ( ۲۰۰ میلی گرم )
راه مصرف: دهانی، انفوزیون، داخل تراشه، وریدی.
آمیودارون در آریتمی قلبی مانند فیبریلاسیون بطنی ( VF ) ، فیبریلاسیون دهلیزی و تاکیکاردی بطنی بدون نبض پس از دادن شوک سوم در الگوریتم احیاء پیشرفته قلبی ( و همچنین تاکی کاردی بطنی با نبض و پایدار ) کاربرد دارد. در بیماران مبتلا به WPW نیز ممکن است این دارو تجویز شود. آمیودارون در درمان پرکاری تیروئید هم به کار می رود.
سبب اتساع عروق محیطی می شود. این عمل در تجویز داخل وریدی برجسته بوده و ممکن است، در ارتباط با حلال دارو باشد.
بزرگسالان:
در VF و VT بدون نبض پس از شوک سوم دوز اول 300mg ( دو آمپول ) به صورت IV/IO در مدت زمان یک تا دو دقیقه به بیمار تزریق شود ( بهتر است قبل از تزریق با ۲۰ سی سی سرم قندی رقیق شود ) در صورت عدم پاسخ سه تا پنج دقیقه بعد 150mg ( یک آمپول ) به صورت IV/IO تزریق شود تا حداکثر دوز 2. 2 گرم در 24 ساعت. ( 22gr/24h )
در سایر موارد مانند VT با نبض دوز اول 150mg ( یک آمپول ) در مدت زمان 10 دقیقه و به دنبال آن انفوزیون 1mg/min برای 6 ساعت و سپس انفوزیون 0. 5mg/min برای 18 ساعت به عنوان دوز نگهدارنده تا حداکثر دوز 2. 2gr/24h
کودکان:
در VF یا VT بدون نبض 5mg/kg حداکثر 2 بار به صورت IV/IO تزریق می گردد.
• اختلال شدید عملکرد گره سینوسی - دهلیزی ( SA )
• بلوک AV درجه دوم و سوم
• برادیکاردی همراه با همودینامیک ناپایدار
نارسایی قلبی، توجه به کاهش فشارخون ناشی از محلول نگهدارنده آمیودارون.
افت فشارخون، دیس ریتمی شامل کمپلکس نابجای بطنی ( PVC )
آمیودارون جزو داروهای کلاس سه آنتی آریتمیک است و با طولانی کردن فاز سه پتانسیل عمل سلولهای قلبی عمل میکند . البته آثار داروهای ضد آریتمی کلاسهای Ia ، II و IV را نیز دارد. در درمان پرکاری تیروئید مانع تبدیل محیطی t4 به t3 میشود.
wiki: آمیودارون