آمیه پیر. آمیه، پیِر (۱۹۲۲)(Amiet, Pierre)
باستان شناس فرانسوی. در مدرسۀ لوور دانشگاه سوربون درس خواند. در ۱۹۵۰ از پایان نامۀ کارشناسی ارشد خود با نام عقاب در هنر و دین بین النهرین باستان، و در ۱۹۵۸ از پایان نامۀ دکتری خود به نام کنده کاری در بین النهرین باستان (پاریس، ۱۹۶۱) دفاع کرد. برای کاوش های باستان شناختی به عراق و سوریه سفر کرد. از ۱۹۶۱ در موزۀ لوور کار می کرد و در مدرسۀ لوور نیز درس می داد. در ۱۹۷۱ در دانشگاه رم به تدریس پرداخت. به باستان شناسی ایران باستان، به ویژه عیلام، علاقه مند بود و در ۱۹۶۳ به ایران آمد و برای نوشتن کتاب عیلام منابعی گردآورد. پس از آن نیز، به منظور تألیف کتابی دربارۀ اشیای عتیقۀ شوش، چندین بار به ایران سفر کرد. از آثارش: عیلام (۱۹۶۶) که با نام تاریخ عیلام به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۴۹ش)؛ موزۀ لوور، آثار عتیقۀ ایران (پاریس، ۱۹۷۷)؛ هنر باستانی شرق نزدیک (پاریس، ۱۹۷۷)؛ حجاری شوش، مجموعۀ گزارش های هیئت باستان شناسی در ایران (پاریس، ۱۹۷۲)؛ تمدن های باستانی شرق نزدیک (پاریس، ۱۹۷۱).
باستان شناس فرانسوی. در مدرسۀ لوور دانشگاه سوربون درس خواند. در ۱۹۵۰ از پایان نامۀ کارشناسی ارشد خود با نام عقاب در هنر و دین بین النهرین باستان، و در ۱۹۵۸ از پایان نامۀ دکتری خود به نام کنده کاری در بین النهرین باستان (پاریس، ۱۹۶۱) دفاع کرد. برای کاوش های باستان شناختی به عراق و سوریه سفر کرد. از ۱۹۶۱ در موزۀ لوور کار می کرد و در مدرسۀ لوور نیز درس می داد. در ۱۹۷۱ در دانشگاه رم به تدریس پرداخت. به باستان شناسی ایران باستان، به ویژه عیلام، علاقه مند بود و در ۱۹۶۳ به ایران آمد و برای نوشتن کتاب عیلام منابعی گردآورد. پس از آن نیز، به منظور تألیف کتابی دربارۀ اشیای عتیقۀ شوش، چندین بار به ایران سفر کرد. از آثارش: عیلام (۱۹۶۶) که با نام تاریخ عیلام به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۴۹ش)؛ موزۀ لوور، آثار عتیقۀ ایران (پاریس، ۱۹۷۷)؛ هنر باستانی شرق نزدیک (پاریس، ۱۹۷۷)؛ حجاری شوش، مجموعۀ گزارش های هیئت باستان شناسی در ایران (پاریس، ۱۹۷۲)؛ تمدن های باستانی شرق نزدیک (پاریس، ۱۹۷۱).
wikijoo: آمیه،_پیر_(۱۹۲۲)