[ویکی فقه] امیة بن اسکر. اُمَیَّةِ بْن ِ اَسْکَر، امیة بن حُرثان بن اَسکر (د ح ۲۰ق /۶۴۱م )، شاعر مخضرم و از معاصران پیامبر اسلام (ص ) است.
مهم ترین مأخذ در شرح حال وی اغانی ابوالفرج اصفهانی است که خود منبع کتاب های پس از آن بوده است . تاریخ ولادت امیه دانسته نیست ، ولی با توجه به عمر طولانی وی می توان گفت که در آغاز هجرت یا آغاز اسلام ، مردی کهن سال بوده است . جزئیات زندگی وی دانسته نیست . او از قبیله بنی جُندع ، و از سوارکاران و بزرگان عصر جاهلیت بوده ، در طائف می زیسته ، و در زمان خلافت عمر به مدینه آمده است.
مهم ترین مأخذ در شرح حال وی اغانی ابوالفرج اصفهانی است که خود منبع کتاب های پس از آن بوده است . تاریخ ولادت امیه دانسته نیست ، ولی با توجه به عمر طولانی وی می توان گفت که در آغاز هجرت یا آغاز اسلام ، مردی کهن سال بوده است . جزئیات زندگی وی دانسته نیست . او از قبیله بنی جُندع ، و از سوارکاران و بزرگان عصر جاهلیت بوده ، در طائف می زیسته ، و در زمان خلافت عمر به مدینه آمده است.
[ویکی فقه] اُمَیَّةِ بْن ِ اَسْکَر، امیة بن حُرثان بن اَسکر (د ح ۲۰ق /۶۴۱م )، شاعر مخضرم و از معاصران پیامبر اسلام (ص ) است.
مهم ترین مأخذ در شرح حال وی اغانی ابوالفرج اصفهانی است که خود منبع کتاب های پس از آن بوده است . تاریخ ولادت امیه دانسته نیست ، ولی با توجه به عمر طولانی وی می توان گفت که در آغاز هجرت یا آغاز اسلام ، مردی کهن سال بوده است . جزئیات زندگی وی دانسته نیست . او از قبیله بنی جُندع ، و از سوارکاران و بزرگان عصر جاهلیت بوده ، در طائف می زیسته ، و در زمان خلافت عمر به مدینه آمده است.
اهمیت
اهمیت امیه در ادب عرب به سبب اشعار پراکنده ای است که وی درباره برخی افراد و یا پاره ای رویدادها سروده است .
ویژگی ها
امیه با آنکه «سیّد» قبیله خود، و مردی دلاور بود، در اشعارش ، پیوسته پیری دل شکسته و مظلوم جلوه می کند. دو قطعه ای که نزد عمر به قصد بازگرداندن فرزند خود از جنگ خواند، یا قطعه ای که در جدایی دو فرزندش سرود - به رغم الفاظ و ترکیبات نسبتاً خشن جاهلی - اندوه بار و دردمندانه است . حتی زمانی که شتران بیمارش را از چراگاه ها راندند، وی به ستیز بر نخاست و هجایی نسرود، بلکه قبیله ای را که پناهش داده بود، مدح کرد.
نقد اشعار
...
مهم ترین مأخذ در شرح حال وی اغانی ابوالفرج اصفهانی است که خود منبع کتاب های پس از آن بوده است . تاریخ ولادت امیه دانسته نیست ، ولی با توجه به عمر طولانی وی می توان گفت که در آغاز هجرت یا آغاز اسلام ، مردی کهن سال بوده است . جزئیات زندگی وی دانسته نیست . او از قبیله بنی جُندع ، و از سوارکاران و بزرگان عصر جاهلیت بوده ، در طائف می زیسته ، و در زمان خلافت عمر به مدینه آمده است.
اهمیت
اهمیت امیه در ادب عرب به سبب اشعار پراکنده ای است که وی درباره برخی افراد و یا پاره ای رویدادها سروده است .
ویژگی ها
امیه با آنکه «سیّد» قبیله خود، و مردی دلاور بود، در اشعارش ، پیوسته پیری دل شکسته و مظلوم جلوه می کند. دو قطعه ای که نزد عمر به قصد بازگرداندن فرزند خود از جنگ خواند، یا قطعه ای که در جدایی دو فرزندش سرود - به رغم الفاظ و ترکیبات نسبتاً خشن جاهلی - اندوه بار و دردمندانه است . حتی زمانی که شتران بیمارش را از چراگاه ها راندند، وی به ستیز بر نخاست و هجایی نسرود، بلکه قبیله ای را که پناهش داده بود، مدح کرد.
نقد اشعار
...
wikifeqh: امیة_بن_اسکر