امینی یدالله

دانشنامه آزاد فارسی

اَمینی، یَدُالله (شاهین دژ ۱۳۰۵ش)
(تخلّص: مفتون) شاعر ایرانی. پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه در تبریز به تهران آمد و در رشتۀ حقوق دانشگاه تهران درس خواند. در بازگشت به تبریز به کار در دادگستری پرداخت و علاوه بر تجربه هایی مستمر در شعر سنّتی، به شعر نیمایی و نو گرایید. او را می توان در زمرۀ نخستین شاگردان نیما یوشیج و مهم ترین نمایندۀ شعر جدید فارسی در آذربایجان دانست. ازجملۀ دفترهای شعر او می توان به دریاچه (تهران، ۱۳۳۶)، کولاک (تبریز، ۱۳۴۴)، انارستان (تبریز، ۱۳۴۶)، فصل پنهان (تهران، ۱۳۷۰)، یک تاکستان احتمال (تهران، ۱۳۷۶)، سپیدخوانی روز (تهران، ۱۳۷۸) اشاره کرد. علاوه بر فارسی، به ترکی آذربایجانی هم سروده هایی از او دردست است. از دهۀ ۱۳۵۰ به بعد در تهران زیسته است. از او گفتارها و گفت وگو های پراکنده ای در زمینۀ شعر معاصر فارسی در مطبوعات وجود دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس