امینی نجفی عبدالحسین

[ویکی نور] عبدالحسین امینی نجفی، فرزند شیخ احمد، فرزند شیخ نجف قلی (امین الشرع)، فرزند شیخ عبدالله (سرمست)، در سال 1320ق، در تبریز به دنیا آمد.
جد ایشان، شیخ نجف قلی، ملقب به «امین الشرع»، در سال 1257ق، در روستای «سردها» از توابع شهرستان «سراب» زاده شد، سپس به تبریز مهاجرت نمود و از علمای بنام آنجا گردید. وی در سال 1340ق، به رحمت ایزدی پیوست و جنازه اش به وادی السلام منتقل شد.
پدر ایشان، مرحوم شیخ احمد امینی، در سال 1287ق، به دنیا آمد و در سال 1304ق، تحصیلات حوزوی را نزد علمای بنام تبریز آغاز نمود و عالمی مقبول و مشهور گردید و امامت جماعت یکی از مساجد آن دیار را عهده دار شد. وی در سال 1360ق، برای زیارت، به نجف اشرف مشرف گردید و مورد استقبال علمای آنجا قرار گرفت. سرانجام در سال 1370ق، در همان خاک پاک، جان به جان آفرین تسلیم کرد.
ایشان، تحصیلات ابتدایی را نزد والد عالمش آغاز نمود، سپس راهی مدرسه طالبیه تبریز شد و نزد اساتید فن به تحصیل علم پرداخت و دروس سطح را در آنجا فراگرفت، آن گاه راهی نجف اشرف شد و در درس خارج علمای نجف حاضر گردید.
او پس از تکمیل مبانی، به تبریز بازگشت و ضمن تبلیغ و تحقیق، به تألیف کتاب «تفسیر فاتحة الکتاب» پرداخت، اما شوق به نجف، مانع بقای ایشان در تبریز شد؛ سرانجام شهر مقدس نجف اشرف را جهت توطن دائمی انتخاب نمود و در آنجا مشغول خدمت علمی به آستان امیرالمؤمنین(ع) گردید.