امینی بلخی سمرقندی. [ اَ نی ِ ب َ ی ِ س َ م َ ق َ ] ( اِخ ) پسر محمدامین بلخی و از معاصران امیرعلیشیر نوایی است. امیر علیشیر می نویسد: «جوانی پسندیده و در نظم طبعش بغایت ملایم است »، و مطلع زیر را از او نقل کرده : یار در سلسله ناز و عتابم دارد باز دیوانگی عشق خرابم دارد. ( از ترجمه مجالس النفائس ص 75 ) ( از الذریعة قسم 1 از جزء 9 صص 105 - 106 ).
