امین تارُخ ( ۲۰ مرداد ۱۳۳۲ – ۲ مهر ۱۴۰۱ ) بازیگر اهل ایران بود. او فعالیتش را پیش از انقلاب ۱۳۵۷ در تئاتر آغاز کرد و اولین حضورش در تلویزیون در مجموعهٔ شهر من، شیراز ( ۱۳۵۴ ) بود. فعالیت سینمایی او با بازی در مرگ یزدگرد ( ۱۳۶۰ ) به کارگردانی بهرام بیضایی آغاز شد. او چهره های تاریخی مانند حسن جوری در مجموعهٔ سربداران ( ۱۳۶۲ ) و ابن سینا در مجموعهٔ بوعلی سینا ( ۱۳۶۴ ) را به تصویر کشید. تارخ برای نقش آفرینی در ماه و خورشید ( ۱۳۷۵ ) برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
... [مشاهده متن کامل]
از دیگر نقش های برجستهٔ تارخ می توان به سرب ( ۱۳۶۷ ) ، مادر ( ۱۳۶۸ ) ، سارا ( ۱۳۷۱ ) ، معصومیت ازدست رفته ( ۱۳۸۲ ) ، پرونده هاوانا ( ۱۳۸۴ ) و اغما ( ۱۳۸۶ ) اشاره کرد.
تارخ ۲۰ مرداد ۱۳۳۲ در محلهٔ «سردوزک» شیراز زاده شد. پدرش در شش سالگی از شیراز به سیستان و بلوچستان منتقل شد. پس از سه سال به همراه خانواده به شیراز بازگشت و به تحصیلات خود ادامه داد. در سال ۱۳۵۱ به دانشگاه تهران راه یافت و در سال ۱۳۵۶ از دانشکدهٔ هنرهای نمایشی دانشگاه تهران دانش آموخته شد. او تحصیلات تکمیلی خود را در سال ۱۳۶۳ با کسب مدرک کارشناسی ارشد در رشتهٔ مدیریت فرهنگی در دانشگاه فارابی به پایان برد.
امین تارخ به عنوان هنرپیشهٔ آزاد به فعالیت می پرداخت. او نقش های مختلفی را در فیلم ها، سریال های تلویزیونی، و تئاتر ایفا کرد. وی هم به عنوان هنرپیشه و هم به عنوان عضو هیئت داوری در جشنواره های ملی مختلف و به عنوان عضو هیئت مدیره خانه سینما حضور داشت. او همچنین به عنوان میهمان به جشنواره های مسکو، ژاپن و آلمان دعوت شده بود.
تارخ از سال ۱۳۷۶ به عنوان یکی از چهره های برتر احیای تئاتر ایران شناخته شد. او در هجدهمین جشنوارهٔ تئاتر و فیلم فجر هم به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران و هم به عنوان یکی از کارگردان های هنری حضور یافت. امین تارخ در سال ۱۳۷۸ موفق به دریافت لوح افتخار «هنرمند ملی» شد. خبرگزاری فارس بعد از مرگش او را «نمادی موفق و مهم از هنر والای بعد از انقلاب» توصیف کرد.
او در سال ۱۳۷۳ نخستین مدرسهٔ بازیگری را به نام کارگاه آزاد بازیگری در تهران تأسیس کرد که یکی از مؤسسات آموزش بازیگری سینما در ایران محسوب می شود. تعدادی از دانش آموختگانِ کارگاه آزاد بازیگری تا سال ۱۳۸۷ جوایز هنرپیشهٔ برتر در رویدادهای گوناگون را به خود اختصاص داده اند. این مؤسسه در سال ۱۳۷۹ اقدام به برقراری ارتباط با سایر مدارس بین المللی آموزش بازیگری کرد و امین تارخ به مرکز فیلیندرز درامای استرالیای جنوبی دعوت شد. او دو سال نیز به عنوان مدرس در این دانشگاه تدریس کرد.
... [مشاهده متن کامل]
از دیگر نقش های برجستهٔ تارخ می توان به سرب ( ۱۳۶۷ ) ، مادر ( ۱۳۶۸ ) ، سارا ( ۱۳۷۱ ) ، معصومیت ازدست رفته ( ۱۳۸۲ ) ، پرونده هاوانا ( ۱۳۸۴ ) و اغما ( ۱۳۸۶ ) اشاره کرد.
تارخ ۲۰ مرداد ۱۳۳۲ در محلهٔ «سردوزک» شیراز زاده شد. پدرش در شش سالگی از شیراز به سیستان و بلوچستان منتقل شد. پس از سه سال به همراه خانواده به شیراز بازگشت و به تحصیلات خود ادامه داد. در سال ۱۳۵۱ به دانشگاه تهران راه یافت و در سال ۱۳۵۶ از دانشکدهٔ هنرهای نمایشی دانشگاه تهران دانش آموخته شد. او تحصیلات تکمیلی خود را در سال ۱۳۶۳ با کسب مدرک کارشناسی ارشد در رشتهٔ مدیریت فرهنگی در دانشگاه فارابی به پایان برد.
امین تارخ به عنوان هنرپیشهٔ آزاد به فعالیت می پرداخت. او نقش های مختلفی را در فیلم ها، سریال های تلویزیونی، و تئاتر ایفا کرد. وی هم به عنوان هنرپیشه و هم به عنوان عضو هیئت داوری در جشنواره های ملی مختلف و به عنوان عضو هیئت مدیره خانه سینما حضور داشت. او همچنین به عنوان میهمان به جشنواره های مسکو، ژاپن و آلمان دعوت شده بود.
تارخ از سال ۱۳۷۶ به عنوان یکی از چهره های برتر احیای تئاتر ایران شناخته شد. او در هجدهمین جشنوارهٔ تئاتر و فیلم فجر هم به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران و هم به عنوان یکی از کارگردان های هنری حضور یافت. امین تارخ در سال ۱۳۷۸ موفق به دریافت لوح افتخار «هنرمند ملی» شد. خبرگزاری فارس بعد از مرگش او را «نمادی موفق و مهم از هنر والای بعد از انقلاب» توصیف کرد.
او در سال ۱۳۷۳ نخستین مدرسهٔ بازیگری را به نام کارگاه آزاد بازیگری در تهران تأسیس کرد که یکی از مؤسسات آموزش بازیگری سینما در ایران محسوب می شود. تعدادی از دانش آموختگانِ کارگاه آزاد بازیگری تا سال ۱۳۸۷ جوایز هنرپیشهٔ برتر در رویدادهای گوناگون را به خود اختصاص داده اند. این مؤسسه در سال ۱۳۷۹ اقدام به برقراری ارتباط با سایر مدارس بین المللی آموزش بازیگری کرد و امین تارخ به مرکز فیلیندرز درامای استرالیای جنوبی دعوت شد. او دو سال نیز به عنوان مدرس در این دانشگاه تدریس کرد.
