امین بهله دوز سمرقندی. [ اَ ن ِ ب َ ل َ زِ س َ م َ ق َ ] ( اِخ ) پسر استاد عوض. در بهله دوزی استاد و شاعر بود. از اوست :می سازدم ز خنده دندان نمای خویش آن نازنین ضیافت شیر و شکر مرا.( از تذکره روز روشن چ رکن زاده آدمیت ص 83 ).
