امین الدین کازرونی

اَمین الدّین کازِرونی ( ـ۵۷۱ تا ۵۹۱ق)
(یا: خواجه اَمین الدّین ابوالحسن ابی الخیر بُنْجیر کازرونی) وزیر مظفرالدین تُکْلَة بن زنگی از اتابکان فارسی . نخست نایب ابن دارست بود. سپس به وزارت مظفرالدّین تُکْلَة رسید. در دورۀ صدارت خویش در آبادانی فارس ، به ویژه شیراز، بسیار کوشید. وی بناهایی، چون رباط و مسجد و مدرسه ای مشهور به مدرسۀ امینی، در نزدیکی جامع عتیق شیراز ساخت. امین الدین مردی باشهامت و بلندهمّت بود و به کرم و بخشش ، سخاوت و عدل در عصر خویش شهرت بسیار داشت. پس از مرگ، کرامات او زبانزد مردم شیراز بود و در مدرسۀ امینی به خاک سپرده شد.