امین استرابادی

[ویکی فقه] امین استرآبادی. اَمین ِ اِستَرابادی ، محمدامین بن محمد شریف (د ۱۰۳۶ق / ۱۶۲۷م )، از علمای نامدار امامی و بنیان گذار گرایش اخباریه بود.
از آغاز زندگی او اطلاعی در دست نیست ، ولی می دانیم که مدتی از دوره جوانی خویش را در شیراز سپری کرده ، نزد شاه تقی الدین محمد نسابه مدت ۴ سال دانش اندوخته ، و از علوم عقلی بهره گرفته است وی گویا سپس به نجف رفته ، و از سیدمحمدعاملی که از او به عنوان نخستین استاد خود در حدیث و رجال نام برده ، به فراگیری علوم نقلی پرداخته است . او در نجف از محضر شیح حسن صاحب معالم نیز استفاده علمی برده ، و از او اجازه نیز دریافت داشته است .
← اقامت در مکه
(۱) آستان قدس ف ، فهرست . (۲) آقابزرگ ، الذریعة. (۳) عبدالله افندی ، تعلیقة امل الا¸مل ، به کوشش احمد حسینی ، قم ، ۱۴۱۰ق . (۴) عبدالله افندی ، ریاض العلماء، به کوشش احمد حسینی ، قم ، ۱۴۰۱ق . (۵) محمد امین استرابادی ، الفوائد المدنیة، تبریز، ۱۳۲۱ق . (۶) یوسف بحرانی ، لؤلؤة البحرین ، نجف ، مطبعة النعمان . (۷) محمد حر عاملی ، امل الا¸مل ، به کوشش احمد حسینی ، بغداد، مکتبة الاندلس . (۸) محمدباقر خوانساری ، روضات الجنات ، تهران ، ۱۳۹۰ق . (۹) محمدتقی دانش پژوه و بهاءالدین انواری ، فهرست کتب خطی کتابخانه مجلس شورای اسلامی (سنای سابق )، تهران ، ۱۳۵۹ش . (۱۰) دبستان مذاهب ، به کوشش رحیم رضازادة ملک ، تهران ، ۱۳۶۲ش . (۱۱) شورا، خطی . (۱۲) محمدباقر صدر، المعالم الجدیدة، نجف ، ۱۳۸۵ق . (۱۳) علی خان مدنی ، سلافة العصر، نجف ، المکتبة المرتضویه . (۱۴) محمدمحسن فیض کاشانی ، الاصول الاصیلة، قم ، ۱۴۱۲ق . (۱۵) محمدمحسن فیض کاشانی ، «الحق المبین »، همراه الاصول الاصیلة، قم ، ۱۴۱۲ق . (۱۶) اسدالله کاظمی ، کشف القناع ، چ سنگی ، ۱۳۱۷ق . (۱۷) حسین مدرسی طباطبایی ، مقدمه ای بر فقه شیعه ، ترجمة محمدآصف فکرت ، مشهد، ۱۳۶۸ش . (۱۸) مرعشی ، خطی . (۱۹) مرکزی ، خطی . (۲۰) ملک ، خطی . (۲۱) منزوی ، خطی . (۲۲) حسین نوری ، مستدرک الوسائل ، تهران ، ۱۳۸۲ق .