امیلیانو زاپاتا سالازار ( به اسپانیایی: Emiliano Zapata Salazar ) معروف به امیلیانو زاپاتا یا امیلیانو ساپاتا ( زاده ۸ اوت ۱۸۷۹ - درگذشته ۱۰ آوریل ۱۹۱۹ ) ، یکی از رهبران برجستهٔ انقلاب مکزیک علیه حکومت دیکتاتوری پورفیریو دیاس بود.
... [مشاهده متن کامل]
زاپاتا مدافع پیشرو انقلاب در زمینه کشاورزی و یکی از قهرمانان مشهور و اسطوره ای مکزیک بود. وی تشکیل دهنده و رهبر یک نیروی مهم انقلابی بود که در طول انقلاب مکزیک با نام «ارتش آزادی بخش جنوب» شناخته می شد و به دلیل نقش مؤثری که در جریان انقلاب داشت به یکی از قهرمانان ملی مکزیک بدل شد و به همین دلیل جنبش انقلابی ای را که در سال ۱۹۹۴ میلادی از ایالت چیاپاس مکزیک آغاز شد به احترام او زاپاتیستا یا زاپاتیستاس می خوانند.
عکس زاپاتا با یک کلاه لبه پهن بزرگ اسپانیولی، سبیل و نوار فشنگ سیاه و سفیدی که می پوشید در سراسر مکزیک تصویری نمادین بود.
امیلیانو زاپاتا سالاسار در هشتم اوت ۱۸۷۹ در ایالت مرکزی مورلوس در روستایی به نام آننکویلکو ( که امروزه آیالا نام دارد ) از گابریل زاپاتا و کلئوفاس سالازار به دنیا آمد. و در ۱۰ آوریل ۱۹۱۹ در یک کمین درگذشت.
در آن زمان رژیم دیکتاتوری دیاس بر مکزیک حکومت می کرد که در سال ۱۸۷۶ به قدرت رسیده بود. زاپاتا از خانواده ای متوسطی می آمد که توانسته بود با مقاومت در برابر شرایط سخت اجتماعی استقلال خود را حفظ کند. خانواده زاپاتا از دیرباز یکی از خانواده های ممتاز بود، اما در دیکتاتوری پورفیریو دیاس زمین های خود را از دست داد. با شناختی که مردم از توانمندی های سازماندهانهٔ زاپاتا داشتند، در سال ۱۹۰۹ او را به رهبری خود انتخاب کردند. زمانی که مذاکرات قانونی با مالکان زمین ها به بن بست رسید، زاپاتا طرفدارانش را به تصرف زمین ها تشویق کرد. او به یک انقلابی مسلح تبدیل شد و پیروانش به عنوان زاپاتیستها شناخته شدند.
زاپاتا در سن ۳۰ سالگی فرمانده نیروهای دفاعی روستا شد و این امر او را به سخنگو و نمایندهٔ هم ولایتی هایش بدل کرد. وی خیلی زود برای به رسمیت شناختن حقوق سرخ پوستان بومی وارد بحث و جدل و در نهایت درگیری شد.
او در بخشی از زندگی خود با پانچو ویا ، مبارز دیگر مکزیکی که شمال این کشور را در اختیار داشت؛ همکاری می کرد
در سال ۱۹۱۶ ونوستیانو کارآنسا، با اینکه در طول انقلاب همرزم زاپاتا بود، «پابلو گونزالس» را که ظالم ترین ژنرال ها بود به دنبال امیلیانو زاپاتا فرستاد تا به قول کارآنسا کار زاپاتا را یکسره کند. «پابلو گونزالس» به دنبال زاپاتا رفت و برای این کار شهرها و روستاهایی را که گمان داشت طرفدار زاپاتا هستند ویران کرد. با این حال زاپاتا موفق می شد فرار کند و دوباره به جنگ بازمی گشت.
... [مشاهده متن کامل]
زاپاتا مدافع پیشرو انقلاب در زمینه کشاورزی و یکی از قهرمانان مشهور و اسطوره ای مکزیک بود. وی تشکیل دهنده و رهبر یک نیروی مهم انقلابی بود که در طول انقلاب مکزیک با نام «ارتش آزادی بخش جنوب» شناخته می شد و به دلیل نقش مؤثری که در جریان انقلاب داشت به یکی از قهرمانان ملی مکزیک بدل شد و به همین دلیل جنبش انقلابی ای را که در سال ۱۹۹۴ میلادی از ایالت چیاپاس مکزیک آغاز شد به احترام او زاپاتیستا یا زاپاتیستاس می خوانند.
عکس زاپاتا با یک کلاه لبه پهن بزرگ اسپانیولی، سبیل و نوار فشنگ سیاه و سفیدی که می پوشید در سراسر مکزیک تصویری نمادین بود.
امیلیانو زاپاتا سالاسار در هشتم اوت ۱۸۷۹ در ایالت مرکزی مورلوس در روستایی به نام آننکویلکو ( که امروزه آیالا نام دارد ) از گابریل زاپاتا و کلئوفاس سالازار به دنیا آمد. و در ۱۰ آوریل ۱۹۱۹ در یک کمین درگذشت.
در آن زمان رژیم دیکتاتوری دیاس بر مکزیک حکومت می کرد که در سال ۱۸۷۶ به قدرت رسیده بود. زاپاتا از خانواده ای متوسطی می آمد که توانسته بود با مقاومت در برابر شرایط سخت اجتماعی استقلال خود را حفظ کند. خانواده زاپاتا از دیرباز یکی از خانواده های ممتاز بود، اما در دیکتاتوری پورفیریو دیاس زمین های خود را از دست داد. با شناختی که مردم از توانمندی های سازماندهانهٔ زاپاتا داشتند، در سال ۱۹۰۹ او را به رهبری خود انتخاب کردند. زمانی که مذاکرات قانونی با مالکان زمین ها به بن بست رسید، زاپاتا طرفدارانش را به تصرف زمین ها تشویق کرد. او به یک انقلابی مسلح تبدیل شد و پیروانش به عنوان زاپاتیستها شناخته شدند.
زاپاتا در سن ۳۰ سالگی فرمانده نیروهای دفاعی روستا شد و این امر او را به سخنگو و نمایندهٔ هم ولایتی هایش بدل کرد. وی خیلی زود برای به رسمیت شناختن حقوق سرخ پوستان بومی وارد بحث و جدل و در نهایت درگیری شد.
او در بخشی از زندگی خود با پانچو ویا ، مبارز دیگر مکزیکی که شمال این کشور را در اختیار داشت؛ همکاری می کرد
در سال ۱۹۱۶ ونوستیانو کارآنسا، با اینکه در طول انقلاب همرزم زاپاتا بود، «پابلو گونزالس» را که ظالم ترین ژنرال ها بود به دنبال امیلیانو زاپاتا فرستاد تا به قول کارآنسا کار زاپاتا را یکسره کند. «پابلو گونزالس» به دنبال زاپاتا رفت و برای این کار شهرها و روستاهایی را که گمان داشت طرفدار زاپاتا هستند ویران کرد. با این حال زاپاتا موفق می شد فرار کند و دوباره به جنگ بازمی گشت.
