امیلی دیکینسون

امیلی الیزابت دیکینسون ( به انگلیسی: Emily Elizabeth Dickinson ) شاعر آمریکایی ( ۱۰ دسامبر ۱۸۳۰–۱۵ مه ۱۸۸۶ ) در شهر امهرست در ایالت ماساچوست آمریکا و در یک خانوادهٔ متشخص و اصیل به دنیا آمد. او بیشتر خلوت گزیده بود و زندگی در انزوا را ترجیح می داد. در دوران جوانی به مدت ۷ سال در کالج آمهرست درس خواند و قبل از بازگشت به شهر خود، مدت کوتاهی را نیز در یک مدرسهٔ مذهبی گذراند. او به خاطر پوشیدن لباس سفید و عدم استقبال از مهمان در بین ساکنان معروف گشت، و بیشتر دوستی هایش از طریق نامه و مکاتبه بود. اگرچه او شاعر پرکاری بود ولی تعداد کمی از شعرهایش ( نزدیک به ۱۸۰۰ عدد ) به چاپ رسید. [ ۱] آثاری که در زمان حیاتش به چاپ رسید دچار تغییر می گشتند تا با معیارهای متعارف شعری وقت مطابق شوند. شعرهای دیکینسون در زمان خود منحصربه فرد بودند، زیرا دارای خطوط کوتاه، عدم وجود عنوان در شعر و از قافیهٔ کج یا نیم قافیه برخوردار بودند که چیزی غیرمتعارف بود. [ ۲] بسیاری از شعرهای او درون مایهٔ مرگ و جاودانگی داشتند، که در نامه هایش نیز مشهود بود.
اگرچه بیشتر آشنایان او از نوشتنش آگاه بودند، اما پس از مرگش بود که خواهر کوچکترش لاوینیا از حافظهٔ نهان شعری او پرده برداشت و آثارش آشکار شد. اولین مجموعه شعر او در سال ۱۸۹۰ و توسط آشنایانش، توماس ونت وورث هیگینسون و مابل لومیس تاد منتشر شد، که آن دو نیز آثارش را بسیار ویرایش کردند. کامل ترین مجموعه شعر او در سال ۱۹۵۵ توسط توماس جانسون با نام شعرهای امیلی دیکینسون چاپ شد. با وجود برخی از شک و تردیدها در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ در خصوص قابلیت های ادبیِ دیکینسون، امروزه دیکینسون به عنوان یکی از مهم ترین شاعران آمریکایی شناخته می شود. [ ۳] [ ۴]
امیلی الیزابت در ۱۰ دسامبر ۱۸۳۰ در امهرست، ماساچوست در یک خانوادهٔ برجسته و متوسط به دنیا آمد. پدرش ادوارد دیکینسون نزدیک به چهل سال خزانه دار کالج امهرست بود و در شرایط متعددی خدمت کرد و به عنوان یک قانون گذار ایالتی، و به نمایندگی از منطقه همپشایر در کنگره ایالات متحده حضور یافت. در ۶ مه ۱۸۲۸ با امیلی نورکراس از مانسون ازدواج کرد. آنان صاحب ۳ فرزند شدند:
• ویلیام آستین ( ۱۸۲۹–۱۸۹۵ )
• امیلی الیزابت
• لاوینیا نورکراس ( ۱۸۳۳–۱۸۹۹ )
امیلی جوان دختر خوش رفتاری بود. زمانی که امیلی در دو سالگی به مونسون سفر کرد، عمهٔ او از ایشان به خوبی و خوشی یاد کرده است. عمهٔ امیلی یه علاقهٔ بسیار او به موسیقی و استعداد خاص او در نواختن پیانو اشاره، و از آن با نام «موزیک» یاد کرده است. [ ۵] در ۷ سپتامبر ۱۸۴۰، دیکینسون و خواهر کوچکترش لاوینیا در آکادمی امهرست، شروع به درس خواندن کردند. [ ۶] در همان زمان، پدرش منزلی در خیابان پلیزانت شمالی خریداری کرد. [ ۷] برادر امیلی، آستین، بعدها از این خانه با عنوان «عمارت» یاد کرده، که در زمان غیبت پدر و مادرشان با عنوان «ارباب و بانو» در آن ریاست می کردند. [ ۸]