امیلی وایلدینگ دیویسون ( ۱۱ اکتبر ۱۸۷۲ ) . - ۸ ژوئن ۱۹۱۳ ) از طرفداران حق رای زنان اهل بریتانیا بود که در اوایل سده بیستم برای کسب رأی برای زنان در بریتانیا مبارزه می کرد. دیویسون که یکی از اعضای اتحادیه اجتماعی و سیاسی زنان ( WSPU ) و یک مبارز برای آرمان خود بود، در ۹ نوبت دستگیر شد، هفت بار دست به اعتصاب غذا زد و در چهل و نه نوبت به زور غذا خورد. او پس از برخورد با اسب پادشاه جورج پنجم، آنمر در دربی ۱۹۱۳ هنگامی که در طول مسابقه به پیست رفت، در سن ۴۰ سالگی جان باخت.
... [مشاهده متن کامل]
دیویسون در خانواده ای متوسط بزرگ شد و قبل از اینکه به عنوان معلم و فرماندار مشغول به کار شود در کالج رویال هالووی لندن و کالج سنت هیو آکسفورد تحصیل کرد. او در نوامبر ۱۹۰۶ به WSPU پیوست و در طول راهپیمایی ها افسر سازمان و مباشر ارشد شد. او خیلی زود به دلیل اقدام ستیزه جویانه خود در سازمان شناخته شد. تاکتیک های او شامل شکستن شیشه ها، پرتاب سنگ، آتش زدن صندوق های پستی، کار گذاشتن بمب و در سه نوبت، پنهان شدن در کاخ وست مینستر - از جمله در شب سرشماری ۱۹۱۱ بود. تشییع جنازه او در ۱۴ ژوئن ۱۹۱۳ توسط WSPU سازماندهی شد. صفوفی متشکل از ۵۰۰۰ نفر از افراد طرفداران حق رای زنان و حامیان آنها تابوت او را همراهی کردند و ۵۰۰۰۰ نفر در مسیر لندن به احترام او ایستادند. سپس تابوت او با قطار به محل زندگی خانوادگیش در مورپث، نورثامبرلند برده شد.
دیویسون یک فمینیست سرسخت و مسیحی پرشور بود و براین باور بود که سوسیالیسم یک نیروی اخلاقی و سیاسی برای خیر است. بسیاری از زندگی او از طریق نحوه مرگش تفسیر شده است. او هیچ توضیح قبلی در مورد آنچه قصد داشت انجام دهد ارائه نکرد و عدم قطعیت انگیزه ها و نیات او بر نحوه قضاوت او توسط تاریخ تأثیر گذاشته است. چندین نظریه برای مرگ او از جمله تصادف، خودکشی، یا تلاش برای چسباندن پرچم حق رأی به اسب پادشاه ارائه شده است.
امیلی وایلدینگ دیویسون در ۱۱ اکتبر ۱۸۷۲ در خانه راکسبورگ، گرینویچ، در جنوب شرقی لندن به دنیا آمد. والدین او چارلز دیویسون، یک تاجر بازنشسته، و خواهرزاده کیزلی، هر دو از مورپث ، نورثامبرلند بودند. در زمان ازدواج او با مارگارت در سال ۱۸۶۸، چارلز ۴۵ ساله و مارگارت ۱۹ ساله بود. امیلی سومین فرزند از چهار فرزند این زوج بود. خواهر کوچکتر او در سال ۱۸۸۰ در سن شش سالگی بر اثر دیفتری درگذشت. ازدواج با مارگارت دومین ازدواج چارلز بود. ازدواج اول او قبل از مرگ همسرش در سال ۱۸۶۶ بود.
... [مشاهده متن کامل]
دیویسون در خانواده ای متوسط بزرگ شد و قبل از اینکه به عنوان معلم و فرماندار مشغول به کار شود در کالج رویال هالووی لندن و کالج سنت هیو آکسفورد تحصیل کرد. او در نوامبر ۱۹۰۶ به WSPU پیوست و در طول راهپیمایی ها افسر سازمان و مباشر ارشد شد. او خیلی زود به دلیل اقدام ستیزه جویانه خود در سازمان شناخته شد. تاکتیک های او شامل شکستن شیشه ها، پرتاب سنگ، آتش زدن صندوق های پستی، کار گذاشتن بمب و در سه نوبت، پنهان شدن در کاخ وست مینستر - از جمله در شب سرشماری ۱۹۱۱ بود. تشییع جنازه او در ۱۴ ژوئن ۱۹۱۳ توسط WSPU سازماندهی شد. صفوفی متشکل از ۵۰۰۰ نفر از افراد طرفداران حق رای زنان و حامیان آنها تابوت او را همراهی کردند و ۵۰۰۰۰ نفر در مسیر لندن به احترام او ایستادند. سپس تابوت او با قطار به محل زندگی خانوادگیش در مورپث، نورثامبرلند برده شد.
دیویسون یک فمینیست سرسخت و مسیحی پرشور بود و براین باور بود که سوسیالیسم یک نیروی اخلاقی و سیاسی برای خیر است. بسیاری از زندگی او از طریق نحوه مرگش تفسیر شده است. او هیچ توضیح قبلی در مورد آنچه قصد داشت انجام دهد ارائه نکرد و عدم قطعیت انگیزه ها و نیات او بر نحوه قضاوت او توسط تاریخ تأثیر گذاشته است. چندین نظریه برای مرگ او از جمله تصادف، خودکشی، یا تلاش برای چسباندن پرچم حق رأی به اسب پادشاه ارائه شده است.
امیلی وایلدینگ دیویسون در ۱۱ اکتبر ۱۸۷۲ در خانه راکسبورگ، گرینویچ، در جنوب شرقی لندن به دنیا آمد. والدین او چارلز دیویسون، یک تاجر بازنشسته، و خواهرزاده کیزلی، هر دو از مورپث ، نورثامبرلند بودند. در زمان ازدواج او با مارگارت در سال ۱۸۶۸، چارلز ۴۵ ساله و مارگارت ۱۹ ساله بود. امیلی سومین فرزند از چهار فرزند این زوج بود. خواهر کوچکتر او در سال ۱۸۸۰ در سن شش سالگی بر اثر دیفتری درگذشت. ازدواج با مارگارت دومین ازدواج چارلز بود. ازدواج اول او قبل از مرگ همسرش در سال ۱۸۶۶ بود.
