امیل ماوریس

در سال ۱۹۲۳ ماوریس به لشکر یکم زرهی اس اس لایب اشتاندارته اس اس آدولف هیتلر پیوست. این لشکر وظیفه محافظت از شخص هیتلر را در احزاب و تظاهرات های حزب نازی بر عهده داشت. پس از آن سال این لشکر به اشتوس تروپ آدولف هیتلر ( نیروهای حمله آدولف هیتلر ) تغییر نام داد. به جز ماوریس، ارهارد هایدن، یوزف برشتولد و یولیوس شرک نیز از اعضای این گروه بودند. در ۹ نوامبر ۱۹۲۳ این گروه در کنار اس آ در کودتای آبجوفروشی مشارکت داشتند. پس از شکست کودتا، ماوریس در کنار هیتلر، رودلف هس و دیگر رهبران نازی در زندان لاندسبرگ زندانی بودند. در آن زمان ماوریس در نگارش کتاب نبرد من هیتلر به وی کمک کرد. آن زمان کلیه واحدها و سازمان های متعلق به حزب نازی فعالیت نداشتند.
پس از رهایی هیتلر از زندان، حزب نازی دوباره فعالیت های خود را از سر گرفت. در سال ۱۹۲۵ هیتلر دستور داد که یک واحد حفاظتی جدید به نام شوتس کماندو تشکیل شود. این گروه توسط یولیوس شرک شکل گرفت و اعضای سابق اشتوس تروپ هم چون ماوریس و هایدن نیز در آن حضور داشتند. پس از مدتی این واحد به اشتورم اشتافل تغییر نام داد و در نهایت نام شوتزشتافل ( اس اس ) را گرفت. هیتلر عضو شماره یک اس اس و ماوریس عضو شماره دو آن بود. پس از آن ماوریس راننده شخصی هیتلر شد. اما با گلی راوبال خواهرزاده هیتلر مکرراً رابطه داشت و به همین دلیل از کار خود اخراج شد.
با سازماندهی دوباره اس اس در سال ۱۹۳۲ ماوریس افسر ارشد در اس اس شد و به سرعت به درجه اس اس - اوبرفورر ارتقا یافت. با اینکه وی دومین عضو اس اس بود اما هیچ گاه به درجه بالای فرماندهی در اس اس نرسید. در حالی که هاینریش هیملر بزرگ ترین و معروفترین رهبر اس اس ۱۶۸مین عضو آن بود.
هنگامی که هیملر به رهبری اس اس رسید، ماوریس با قوانین خلوص نژادی هیملر در اس اس به مشکل برخورد. هیملر بیان کرد: «بدون پرسش… ماوریس بر طبق فهرست آبا و اجدادی اش آریایی نیست». کلیه افسران اس اس بایستی اثبات می کردند که تا سال ۱۷۵۰ از خلوص نژاد آریایی برخوردارند. در حالی که پدر پدربزرگ ماوریس، چارلز ماوریس شوارتزنبرگر بنیان گذار تئاتر تالیا در شهر هامبورگ، یک یهودی بود.