امیرام نیر ( عبری: עמירם ניר ; ۸ دسامبر ۱۹۵۰ – ۳۰ نوامبر ۱۹۸۸ ) یک روزنامه نگار اسرائیلی بود. او همچنین مشاور تروریسم دو نخست وزیر اسرائیل بوده و در ماجرای ایران - کنترا نقش داشت. او با جودی شالوم نیر - موزس در سال ۱۹۸۲ ازدواج کرده بود.
... [مشاهده متن کامل]
نیر در سال ۱۹۷۷ مدیر کمپین شیمون پرز و سخنگوی حزبی برای حزب پرز بود. او متعاقباً خبرنگار تلویزیون اسرائیل شد، و در سال ۱۹۸۲ خبرنگار نظامی کانال یک شد. او به درجه سرهنگی در نیروهای ذخیره ارتش اسرائیل رسید.
در نوامبر ۱۹۸۴ نیر به عنوان مشاور ضد تروریسم در زمان نخست وزیر شیمون پرز منصوب شد و در سمت جانشین پرز اسحاق شامیر باقی ماند. نیر در سمت مشاور مبارزه با تروریسم نقش کلیدی در واکنش اسرائیل به هواپیماربایی آشیل لورو در سال ۱۹۸۵ ایفا کرد.
نیر در ماجرای ایران کنترا نیز ایفای نقش کرد. هنگامی که این موضوع در اواخر سال ۱۹۸۶ علنی شد توسط دولت اسرائیل از صحبت با مقامات ایالات متحده منع شد. او در مارس ۱۹۸۷ از دولت اسرائیل استعفا داد، پس از انتقاد عمومی از نقش او در این ماجرا ( و با تماس او با ایالات متحده، الیور نورث تلاش برای مقصر دانستن نیر ) باعث شد او احساس کند اقتدارش کاسته شده است". در اواسط سال ۱۹۸۸ نیر با باب وودوارد از واشنگتن پستصحبت کرد و گفت که در حال بررسی بهترین راه برای فروش داستان ایران گیت است.
در اواخر آگوست سال ۱۹۸۶ میلادی ( ۱۳۶۵ خورشیدی ) حسن روحانی در سفری به پاریس در قالب مذاکرات موسوم به رسوایی مک فارلین ( ایران - کنترا ) دیدارهای سری با افسر اطلاعاتی اسرائیل به نام امیرام نیر داشته است.
در این دیدار در هشتم شهریور ۱۳۶۵، روحانی با امیرام نیر که در آن هنگام مشاور نخست وزیر اسرائیل در مبارزه با تروریسم بود، گفتگو داشت. نیر در این دیدار به روحانی گفته بود که یک مأمور آمریکایی است. نوار ضبط شدهٔ ای مکالمه پس از مرگ نیر در ۱۵ ماه مه سال ۱۹۹۴ در روزنامه یدیعوت آخرونوت به زبان عبری چاپ شده بود.
در ۳۰ نوامبر ۱۹۸۸، هواپیمایسسنا ۲۱۰ که نیر با آن سفر می کرد، در طی یک فرود اضطراری در میچوآکان، مکزیک، پس از از کار افتادن موتور هواپیما در حین پرواز از اورواپان به مکزیکو سیتی، سقوط کرد. نیر و یک مسافر دیگر، پدرو اسپینوزا هورتادو، بلافاصله در این تصادف کشته شدند. خلبان، گیلرمو کواهونته، و مسافر سوم، آدریانا استانتون، از ناحیه سر و بدن آسیب جدی دیدند. جسد نیر به طور آزمایشی با گذرنامه ای که روی بدن او حاوی نام «امیرام نیر نیسکر» بود شناسایی شد. جسد او را در لاشه هواپیما پدرو کورچت، یکی از همکاران آرژانتینی نیر که برای شرکت صادرکننده آووکادو، Eupasa کار می کرد، شناسایی کردند. مقامات در ابتدا گزارش دادند که نیر و استانتون برای این پرواز با نام فرضی ثبت نام کرده بودند، اما بعداً گزارش شد که این درست نبود. نیر در گورستان Kiryat Shaul در تل آویو به خاک سپرده شد.


... [مشاهده متن کامل]
نیر در سال ۱۹۷۷ مدیر کمپین شیمون پرز و سخنگوی حزبی برای حزب پرز بود. او متعاقباً خبرنگار تلویزیون اسرائیل شد، و در سال ۱۹۸۲ خبرنگار نظامی کانال یک شد. او به درجه سرهنگی در نیروهای ذخیره ارتش اسرائیل رسید.
در نوامبر ۱۹۸۴ نیر به عنوان مشاور ضد تروریسم در زمان نخست وزیر شیمون پرز منصوب شد و در سمت جانشین پرز اسحاق شامیر باقی ماند. نیر در سمت مشاور مبارزه با تروریسم نقش کلیدی در واکنش اسرائیل به هواپیماربایی آشیل لورو در سال ۱۹۸۵ ایفا کرد.
نیر در ماجرای ایران کنترا نیز ایفای نقش کرد. هنگامی که این موضوع در اواخر سال ۱۹۸۶ علنی شد توسط دولت اسرائیل از صحبت با مقامات ایالات متحده منع شد. او در مارس ۱۹۸۷ از دولت اسرائیل استعفا داد، پس از انتقاد عمومی از نقش او در این ماجرا ( و با تماس او با ایالات متحده، الیور نورث تلاش برای مقصر دانستن نیر ) باعث شد او احساس کند اقتدارش کاسته شده است". در اواسط سال ۱۹۸۸ نیر با باب وودوارد از واشنگتن پستصحبت کرد و گفت که در حال بررسی بهترین راه برای فروش داستان ایران گیت است.
در اواخر آگوست سال ۱۹۸۶ میلادی ( ۱۳۶۵ خورشیدی ) حسن روحانی در سفری به پاریس در قالب مذاکرات موسوم به رسوایی مک فارلین ( ایران - کنترا ) دیدارهای سری با افسر اطلاعاتی اسرائیل به نام امیرام نیر داشته است.
در این دیدار در هشتم شهریور ۱۳۶۵، روحانی با امیرام نیر که در آن هنگام مشاور نخست وزیر اسرائیل در مبارزه با تروریسم بود، گفتگو داشت. نیر در این دیدار به روحانی گفته بود که یک مأمور آمریکایی است. نوار ضبط شدهٔ ای مکالمه پس از مرگ نیر در ۱۵ ماه مه سال ۱۹۹۴ در روزنامه یدیعوت آخرونوت به زبان عبری چاپ شده بود.
در ۳۰ نوامبر ۱۹۸۸، هواپیمایسسنا ۲۱۰ که نیر با آن سفر می کرد، در طی یک فرود اضطراری در میچوآکان، مکزیک، پس از از کار افتادن موتور هواپیما در حین پرواز از اورواپان به مکزیکو سیتی، سقوط کرد. نیر و یک مسافر دیگر، پدرو اسپینوزا هورتادو، بلافاصله در این تصادف کشته شدند. خلبان، گیلرمو کواهونته، و مسافر سوم، آدریانا استانتون، از ناحیه سر و بدن آسیب جدی دیدند. جسد نیر به طور آزمایشی با گذرنامه ای که روی بدن او حاوی نام «امیرام نیر نیسکر» بود شناسایی شد. جسد او را در لاشه هواپیما پدرو کورچت، یکی از همکاران آرژانتینی نیر که برای شرکت صادرکننده آووکادو، Eupasa کار می کرد، شناسایی کردند. مقامات در ابتدا گزارش دادند که نیر و استانتون برای این پرواز با نام فرضی ثبت نام کرده بودند، اما بعداً گزارش شد که این درست نبود. نیر در گورستان Kiryat Shaul در تل آویو به خاک سپرده شد.

