امیراحمدی ، احمد (تهران ۱۲۶۳ـ همان جا ۱۳۴۴ش)
امیراحمدی ، احمد
اولین سپهبد ایران در دورۀ پهلوی . پس از تحصیلات مقدماتی، به مدرسۀ دیوزیون قزاق وارد و، پس از شش سال، با درجۀ «معین نایبی » از آن فارغ التحصیل شد. در ۱۲۹۷ش در قزاقخانه به رتبۀ سرهنگی رسید و در کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ش از همراهان رضاخان بود و به پاس آن درجۀ میرپنجی گرفت . در ۱۳۰۰ش فرماندۀ لشکر غرب شد و به درجۀ سرلشکری و در ۱۳۰۴ش به ریاست امنیه (ژاندارمری) رسید. در ۱۳۰۸ش به درجۀ سپهبدی نائل شد، ولی از همان زمان مغضوب شاه گردید و از مشاغلش برکنار و به ریاست ادارۀ اصلاح نژاد اسب منصوب شد و تا اشغال ایران در بیستم شهریور ۱۳۲۰ش که فرماندار نظامی تهران شد، در این سمت بود. از آن پس تا ۱۳۲۷ش در کابینه های فروغی ، سهیلی، قوام، حکیمی و هژیر متناوباً سمت وزیر جنگ یا کشور را داشت و از ۱۳۲۸ش تا زمان فوتش ، سناتور انتصابی تهران در مجلس سنا بود. خاطرات امیراحمدی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به کوشش دکتر غلامحسین زرگری نژاد چاپ و منتشر شده است.
امیراحمدی ، احمد
اولین سپهبد ایران در دورۀ پهلوی . پس از تحصیلات مقدماتی، به مدرسۀ دیوزیون قزاق وارد و، پس از شش سال، با درجۀ «معین نایبی » از آن فارغ التحصیل شد. در ۱۲۹۷ش در قزاقخانه به رتبۀ سرهنگی رسید و در کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ش از همراهان رضاخان بود و به پاس آن درجۀ میرپنجی گرفت . در ۱۳۰۰ش فرماندۀ لشکر غرب شد و به درجۀ سرلشکری و در ۱۳۰۴ش به ریاست امنیه (ژاندارمری) رسید. در ۱۳۰۸ش به درجۀ سپهبدی نائل شد، ولی از همان زمان مغضوب شاه گردید و از مشاغلش برکنار و به ریاست ادارۀ اصلاح نژاد اسب منصوب شد و تا اشغال ایران در بیستم شهریور ۱۳۲۰ش که فرماندار نظامی تهران شد، در این سمت بود. از آن پس تا ۱۳۲۷ش در کابینه های فروغی ، سهیلی، قوام، حکیمی و هژیر متناوباً سمت وزیر جنگ یا کشور را داشت و از ۱۳۲۸ش تا زمان فوتش ، سناتور انتصابی تهران در مجلس سنا بود. خاطرات امیراحمدی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به کوشش دکتر غلامحسین زرگری نژاد چاپ و منتشر شده است.