امیر رسایی زاده ( ۶ فروردین ۱۳۲۱ در تهران - ) خوانندۀ موسیقی پاپ اهل ایران است. او از چهره های شناخته شدهٔ موسیقی پاپ پیش از انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران است و به همراه ویگن، محمد نوری، منوچهر سخایی، عباس مهرپویا، عارف و . . . از نسل اول خوانندگان موسیقی پاپ ایران به شمار می آید.
... [مشاهده متن کامل]
امیرحسین رسایی با نام هنری امیر رسایی در سال ۱۳۲۱ در محلهٔ دروازه شمیران تهران به دنیا آمد. وی در دبستان مزین الدوله مشغول به تحصیل شد که ناظم مدرسه هم منوچهر نوذری بود. زمانی که ۱۵ سال داشت در سال ۱۳۳۷ در مجلهٔ اطلاعات بانوان و هم زمان در تلویزیونی در ایران شروع به کار کرد که مدیریت آن بر عهدۀ ثابت پاسال بود. وی در آن زمان ترانه های راک و ایتالیایی و به خصوص آهنگ های ویگن را می خواند. در آن زمان علی عباسی که مدیریت مجلهٔ ستارۀ سینما را برعهده داشت، عکس های بسیاری از امیر رسایی در مجلۀ خود منتشر می کرد. امیر رسایی در ۱۵ سالگی، حدود ۴ سال نزد حسین ملک، سنتور نواخت و شاگرد او بود. مدتی نیز عماد رام به منزل پدری امیر رسایی می رفت و با او تمرین می کرد. این آموزش ها زمانی بود که او زیر ۲۰ سال سن داشت. زمانی که رسایی با رضا ناروند، سرپرست دانشجویان دانشگاه تهران به رادیو رفت، هنرمندانی نظیرِ جواد بدیع زاده، حبیب الله بدیعی، انوشیروان روحانی، علی تجویدی، مشیر همایون شهردار و مرتضی حنانه از او امتحان گرفتند. قبل از این که امیر رسایی وارد رادیو شود چند خوانندۀ اصلی موسیقی پاپ از جمله ویگن، منوچهر سخایی، غلامعلی روانبخش و محمد نوری فعالیت می کردند. او در سال ۱۳۴۱ با ابلاغ رسمی وارد رادیو شد و ماهیانه ۱۵۰ تومان به عنوان حقوق دریافت می کرد. در آن زمان «رادیو تهران» هنوز به «رادیو ایران» تغییر نام نداده بود. استودیوی شمارۀ ۸ هنوز افتتاح نشده بود و بیشتر آثار موسیقی در استودیوی شماره ۲ اجرا می شد. امیر رسایی در آن زمان با ارکستر برنامهٔ «شما و رادیو»، ارکستر «پاپ موزیک» و ارکستر «جوانان» همکاری داشت.
در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۶، احمد مسعود مدیر کاباره تهران با امیر رسایی قراردادی بست که برای افتتاح این کاباره در لس آنجلس برنامه اجرا کند. وی در آن زمان در ایران همراه با هایده در «کاباره باکارا» می خواند. قرارداد وی با احمد مسعود به مدت سه ماه بود. به همین علت او از رادیو سه ماه مرخصی گرفت. ابتدا از ایران به نیویورک و پس از آن به لس آنجلس رفت. قراردادش در آنجا از سه ماه به شش ماه تمدید شد و از آن پس هر سه ماه تمدید می شد. امیر رسایی به ناچار خانه ای در لس آنجلس خرید و تا سال ۱۳۵۹ به فعالیت در کاباره تهران ادامه داد. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، به ناچار در آمریکا ماند. امیر رسایی در دههٔ ۱۳۸۰ برای گرفتنِ مجوز فعالیت و انتشار موسیقی در ایران تلاش کرد.
... [مشاهده متن کامل]
امیرحسین رسایی با نام هنری امیر رسایی در سال ۱۳۲۱ در محلهٔ دروازه شمیران تهران به دنیا آمد. وی در دبستان مزین الدوله مشغول به تحصیل شد که ناظم مدرسه هم منوچهر نوذری بود. زمانی که ۱۵ سال داشت در سال ۱۳۳۷ در مجلهٔ اطلاعات بانوان و هم زمان در تلویزیونی در ایران شروع به کار کرد که مدیریت آن بر عهدۀ ثابت پاسال بود. وی در آن زمان ترانه های راک و ایتالیایی و به خصوص آهنگ های ویگن را می خواند. در آن زمان علی عباسی که مدیریت مجلهٔ ستارۀ سینما را برعهده داشت، عکس های بسیاری از امیر رسایی در مجلۀ خود منتشر می کرد. امیر رسایی در ۱۵ سالگی، حدود ۴ سال نزد حسین ملک، سنتور نواخت و شاگرد او بود. مدتی نیز عماد رام به منزل پدری امیر رسایی می رفت و با او تمرین می کرد. این آموزش ها زمانی بود که او زیر ۲۰ سال سن داشت. زمانی که رسایی با رضا ناروند، سرپرست دانشجویان دانشگاه تهران به رادیو رفت، هنرمندانی نظیرِ جواد بدیع زاده، حبیب الله بدیعی، انوشیروان روحانی، علی تجویدی، مشیر همایون شهردار و مرتضی حنانه از او امتحان گرفتند. قبل از این که امیر رسایی وارد رادیو شود چند خوانندۀ اصلی موسیقی پاپ از جمله ویگن، منوچهر سخایی، غلامعلی روانبخش و محمد نوری فعالیت می کردند. او در سال ۱۳۴۱ با ابلاغ رسمی وارد رادیو شد و ماهیانه ۱۵۰ تومان به عنوان حقوق دریافت می کرد. در آن زمان «رادیو تهران» هنوز به «رادیو ایران» تغییر نام نداده بود. استودیوی شمارۀ ۸ هنوز افتتاح نشده بود و بیشتر آثار موسیقی در استودیوی شماره ۲ اجرا می شد. امیر رسایی در آن زمان با ارکستر برنامهٔ «شما و رادیو»، ارکستر «پاپ موزیک» و ارکستر «جوانان» همکاری داشت.
در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۶، احمد مسعود مدیر کاباره تهران با امیر رسایی قراردادی بست که برای افتتاح این کاباره در لس آنجلس برنامه اجرا کند. وی در آن زمان در ایران همراه با هایده در «کاباره باکارا» می خواند. قرارداد وی با احمد مسعود به مدت سه ماه بود. به همین علت او از رادیو سه ماه مرخصی گرفت. ابتدا از ایران به نیویورک و پس از آن به لس آنجلس رفت. قراردادش در آنجا از سه ماه به شش ماه تمدید شد و از آن پس هر سه ماه تمدید می شد. امیر رسایی به ناچار خانه ای در لس آنجلس خرید و تا سال ۱۳۵۹ به فعالیت در کاباره تهران ادامه داد. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، به ناچار در آمریکا ماند. امیر رسایی در دههٔ ۱۳۸۰ برای گرفتنِ مجوز فعالیت و انتشار موسیقی در ایران تلاش کرد.