امید و بیم

لغت نامه دهخدا

امید و بیم. [ اُ / اُم ْ می دُ ] ( اِ مرکب ) وعده و وعید. آرزو و امید داشتن ( بخاطر پاداش یافتن ) و ترس داشتن ( بخاطر پادافره یافتن ) :
دل دشمنان گشته از وی دونیم
دل دوستان پر ز امّید و بیم.
فردوسی.
ازپی تست اینهمه امّید و بیم
هم تو ببخشای و ببخش ای کریم.
نظامی.
- روز امید و بیم ؛ کنایه از رستاخیز :
شنیدم که در روز امّید و بیم
بدان را بنیکان ببخشد کریم.
( بوستان ).
و رجوع به امید و «بیم و امید» در ترکیبات امید شود.

فرهنگ فارسی

وعده و وعید . آرزو و امید داشتن .

پیشنهاد کاربران

بپرس