امید را پی کردن. [ اُ پ َ/پ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از ناامید گردانیدن. ( از هفت قلزم ) ( از مؤید الفضلاء ). مأیوس ساختن. ( مجموعه مترادفات ).
