امکنه

/~amkane/

لغت نامه دهخدا

( امکنة ) امکنة. [ اَ ک ِن َ ] ( ع اِ ) ج ِ مکان. ( منتهی الارب ). جاها و عمارتهاو مکانها. ( آنندراج ). امکنه. و رجوع به مکان شود.

فرهنگ فارسی

جاها، جمع مکان
( اسم ) جمع : مکان جاها جایها مکانها.
جمع مکان

فرهنگ معین

(اَ کِ نِ ) [ ع . امکنة ] (اِ. ) جِ مکان ، جای ها، مکان ها.

فرهنگ عمید

= مکان

پیشنهاد کاربران

اَمْکِنه/اَماکِن:
در عربی امکنه جمع مکان است و اماکن جمع امکنه یعنی جمع جمع است. در فارسی این دو کلمه را به صورت مترادف و به معنای مکانها به کار می برند و اشکالی ندارد.
( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۴٠. )
مکان ها

بپرس