امکن

لغت نامه دهخدا

امکن. [ اَ ک َ] ( ع ن تف ) بامکانت تر و بامرتبه تر. ( ناظم الاطباء ). تواناتر. ( فرهنگ فارسی معین ): والانکار بالید [ فی نهی المنکر ] امکن و الا باللسان و الا بالقلب. ( معالم القربة ). || جادارتر. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - تواناتر . ۲ - جادارتر .

فرهنگ معین

(اَ کَ ) [ ع . ] (ص تف . ) تواناتر، جادارتر.

پیشنهاد کاربران

بپرس