امپراتوری نیقیه یکی از سه دولت یونانی[ ۱] [ ۲] بود که پس از تصرف قسطنطنیه توسط نیروهای اروپای غربی و ونیز در زمان جنگ صلیبی چهارم، جانشین امپراتوری روم شرقی شدند. این امپراتوری توسط خاندان لاسکاریس بنیان گذاری شد[ ۲] و از ۱۲۰۴ تا ۱۲۶۱ میلادی پابرجا بود و پس از آن، امپراتوری را به قسطنطنیه بازگرداندند.
پس از حملهٔ صلیبیون به قسطنطنیه در ۱۲۰۴ میلادی، آلکسیوس پنجم امپراتور بیزانس، قسطنطنیه را ترک کرد. تئودور یکم لاسکاریس که داماد آلکسیوس سوم بود، امپراتور خوانده شد؛ ولی پس از درک ناامیدکننده بودن وضعیت قسطنطنیه، او نیز شهر را به مقصد نیقیه ( ایزنیک کنونی ) در بیتینی ترک کرد.
امپراتوری لاتین که توسط صلیبیون در قسطنطنیه بنا شده بود، تسلط کمی بر سرزمین های پیشین روم شرقی داشت و دولت های جانشین بیزانس، در اپیروس، ترابوزان و نیقیه سر بلند کردند. ترابوزان چند هفته پیش از سقوط قسطنطنیه، خود را به عنوان حکومتی مستقل معرفی کرده بود. [ ۳] البته نیقیه در نزدیک ترین فاصله به امپراتوری لاتین قرار داشت و برای تلاش در زمینهٔ بازپس گیری شهر و برپایی دوبارهٔ امپراتوری بیزانس، بهترین موقعیت را داشت.
تئودور لاسکاریس نتوانست بلافاصله حکومت خود را تشکیل دهد، زیرا هنری فلاندر در ۱۲۰۴ او را در پویماننون و پورسا ( بورسای کنونی ) شکست داد. ولی پس از شکست بالدوین یکم در نبرد آدریانوپل که باعث شد هنری به اروپا فراخوانی شود تا در برابر حملات کالویان بلغار دفاع کند، تئودور توانست بسیاری از بخش های شمال غربی آناتولی را تصرف کند. [ ۴] تئودور ارتش ارسالی ترابوزان و نیز چند رقیب کوچک دیگر را شکست داد و قدرتمندترین حکومت را در میان دولت های جانشین تشکیل داد. تئودور در ۱۲۰۶، خود را امپراتوری نیقیه خواند.
در چند سال بعد، دولت های جانشین بیزانس، امپراتوری لاتین، بلغارها، و سلجوقیان قونیه، با یکدیگر در حال جنگ بودند و اتحادها و آتش بس های متعددی ایجاد و منحل شد. در ۱۲۱۱ تئودور یکی از حملات عمدهٔ سلجوقیان را در آنتیوخ دفع کرد. حملهٔ سلاجقه به هواداری از بازگشت آلکسیوس سوم به قدرت انجام شده بود. تلفات وارده در آنتیوخ، منجر به شکست در برابر امپراتوری لاتین در رود رینداکوس و از دست دادنِ بیشترِ میسیه و ساحل دریای مرمره بر پایهٔ پیمان نیمفایوم شد. در ۱۲۱۲، پس از مرگ داویر کومننوس، نیقیه قلمرو او در پفلاگونیا را ضمیمهٔ سرزمین خود کرد تا شکست برابر امپراتوری لاتین را جبران کرده باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از حملهٔ صلیبیون به قسطنطنیه در ۱۲۰۴ میلادی، آلکسیوس پنجم امپراتور بیزانس، قسطنطنیه را ترک کرد. تئودور یکم لاسکاریس که داماد آلکسیوس سوم بود، امپراتور خوانده شد؛ ولی پس از درک ناامیدکننده بودن وضعیت قسطنطنیه، او نیز شهر را به مقصد نیقیه ( ایزنیک کنونی ) در بیتینی ترک کرد.
امپراتوری لاتین که توسط صلیبیون در قسطنطنیه بنا شده بود، تسلط کمی بر سرزمین های پیشین روم شرقی داشت و دولت های جانشین بیزانس، در اپیروس، ترابوزان و نیقیه سر بلند کردند. ترابوزان چند هفته پیش از سقوط قسطنطنیه، خود را به عنوان حکومتی مستقل معرفی کرده بود. [ ۳] البته نیقیه در نزدیک ترین فاصله به امپراتوری لاتین قرار داشت و برای تلاش در زمینهٔ بازپس گیری شهر و برپایی دوبارهٔ امپراتوری بیزانس، بهترین موقعیت را داشت.
تئودور لاسکاریس نتوانست بلافاصله حکومت خود را تشکیل دهد، زیرا هنری فلاندر در ۱۲۰۴ او را در پویماننون و پورسا ( بورسای کنونی ) شکست داد. ولی پس از شکست بالدوین یکم در نبرد آدریانوپل که باعث شد هنری به اروپا فراخوانی شود تا در برابر حملات کالویان بلغار دفاع کند، تئودور توانست بسیاری از بخش های شمال غربی آناتولی را تصرف کند. [ ۴] تئودور ارتش ارسالی ترابوزان و نیز چند رقیب کوچک دیگر را شکست داد و قدرتمندترین حکومت را در میان دولت های جانشین تشکیل داد. تئودور در ۱۲۰۶، خود را امپراتوری نیقیه خواند.
در چند سال بعد، دولت های جانشین بیزانس، امپراتوری لاتین، بلغارها، و سلجوقیان قونیه، با یکدیگر در حال جنگ بودند و اتحادها و آتش بس های متعددی ایجاد و منحل شد. در ۱۲۱۱ تئودور یکی از حملات عمدهٔ سلجوقیان را در آنتیوخ دفع کرد. حملهٔ سلاجقه به هواداری از بازگشت آلکسیوس سوم به قدرت انجام شده بود. تلفات وارده در آنتیوخ، منجر به شکست در برابر امپراتوری لاتین در رود رینداکوس و از دست دادنِ بیشترِ میسیه و ساحل دریای مرمره بر پایهٔ پیمان نیمفایوم شد. در ۱۲۱۲، پس از مرگ داویر کومننوس، نیقیه قلمرو او در پفلاگونیا را ضمیمهٔ سرزمین خود کرد تا شکست برابر امپراتوری لاتین را جبران کرده باشد.
wiki: امپراتوری نیقیه