امپراتوری آزتک یا اتحاد سه گانه ( ناواتل کلاسیک: Ēxcān Tlahtōlōyān ) ، اتحادی از سه دولت - ملت ( آلتپتل ) ناوا: تنوچتیتلان، تتسکوکو و تلاکوپان بود. این سه دولت - ملت بر نواحی اطراف دره مکزیک، از ۱۴۲۸ تا زمان شکست شان از کنکیستادورها و متحدان بومیشان تحت رهبری ارنان کورتس در ۱۵۲۱ حکمرانی می کردند.
... [مشاهده متن کامل]
اتحاد سه گانه از جناح های پیروز جنگ داخلی بین شهر آزکاپوتزالکو و استان های فرعی پیشین آن پدید آمده بود. به رغم ایده اولیه امپراتوری متشکل از سه دولت شهر خودمختار، تنوچتیتلان به سرعت از نظر نظامی برتری پیدا کرد. و در زمان رسیدن اسپانیایی ها در ۱۵۱۹ سرزمین های اتحاد به طور موثری تحت سلطه تنوچتیتلان بود و دیگر متحدین نقشی فرعی داشتند.
اتحاد سه گانه اندکی پس از تشکیل، جنگ هایی برای تسخیر سرزمین های بیشتر به راه انداخت و قلمرو خود را گسترش داد. اتحاد در دوران اوج خودش کنترل بیشتر مناطق مرکزی مکزیک، همچنین برخی مناطق دورتر از آمریکایی میانه مانند استان سوکونوسو ، برون بوم آزتک ها در نزدیکی مرز امروزی گواتمالا را به دست آورده بود. سلطه آزتک توسط کارشناسان، هژمونیک یا غیرمستقیم توصیف شده است. آزتک ها حکمرانان شهرهای تسخیرشده را مادامی که به پرداخت باج نیم سال خود، و همچنین تأمین نیروهای نظامی در هنگام لزوم، بر سر کار باقی می گذاشتند. درعوض قدرت امپراتوری برای آن ها حمایت و ثبات سیاسی به ارمغان می آورد و یک شبکه اقتصادی یکپارچه از سرزمین ها و مردمان متنوع را که دارای استقلال محلی قابل توجهی بودند، تسهیل می کرد.
دین حکومتی امپراتوری چندخدایی بود، که پانتئونی متنوع شامل ده ها الهه را می پرستیدند. برخی از آن ها چنان به طور گسترده به رسمیت شناخته شده بودند که در معبد مرکزی پایتخت تنوچتیتلان قرار می گرفتند. فرقه امپراتوری به طور به خصوص هویتزیلوپوچتلی بود، خدای برجسته و حامی جنگ مکزیکا. مردم در استان های فتح شده مادامی که خدای امپراتوری هویتزیلوپوچتلی را به پانتئون محلی خود اضافه می کردند، اجازه داشتند تا به طور آزادانه سنت های مذهبی خود را حفظ و ادامه دهند.
... [مشاهده متن کامل]
اتحاد سه گانه از جناح های پیروز جنگ داخلی بین شهر آزکاپوتزالکو و استان های فرعی پیشین آن پدید آمده بود. به رغم ایده اولیه امپراتوری متشکل از سه دولت شهر خودمختار، تنوچتیتلان به سرعت از نظر نظامی برتری پیدا کرد. و در زمان رسیدن اسپانیایی ها در ۱۵۱۹ سرزمین های اتحاد به طور موثری تحت سلطه تنوچتیتلان بود و دیگر متحدین نقشی فرعی داشتند.
اتحاد سه گانه اندکی پس از تشکیل، جنگ هایی برای تسخیر سرزمین های بیشتر به راه انداخت و قلمرو خود را گسترش داد. اتحاد در دوران اوج خودش کنترل بیشتر مناطق مرکزی مکزیک، همچنین برخی مناطق دورتر از آمریکایی میانه مانند استان سوکونوسو ، برون بوم آزتک ها در نزدیکی مرز امروزی گواتمالا را به دست آورده بود. سلطه آزتک توسط کارشناسان، هژمونیک یا غیرمستقیم توصیف شده است. آزتک ها حکمرانان شهرهای تسخیرشده را مادامی که به پرداخت باج نیم سال خود، و همچنین تأمین نیروهای نظامی در هنگام لزوم، بر سر کار باقی می گذاشتند. درعوض قدرت امپراتوری برای آن ها حمایت و ثبات سیاسی به ارمغان می آورد و یک شبکه اقتصادی یکپارچه از سرزمین ها و مردمان متنوع را که دارای استقلال محلی قابل توجهی بودند، تسهیل می کرد.
دین حکومتی امپراتوری چندخدایی بود، که پانتئونی متنوع شامل ده ها الهه را می پرستیدند. برخی از آن ها چنان به طور گسترده به رسمیت شناخته شده بودند که در معبد مرکزی پایتخت تنوچتیتلان قرار می گرفتند. فرقه امپراتوری به طور به خصوص هویتزیلوپوچتلی بود، خدای برجسته و حامی جنگ مکزیکا. مردم در استان های فتح شده مادامی که خدای امپراتوری هویتزیلوپوچتلی را به پانتئون محلی خود اضافه می کردند، اجازه داشتند تا به طور آزادانه سنت های مذهبی خود را حفظ و ادامه دهند.
