امپراتور ووزونگ تانگ ( انگلیسی: Emperor Wuzong of Tang; July 2, 814[ ۱] [ ۲] – April 22, 846[ ۱] [ ۲] ( aged 31 ) ) بعداً درست قبل از مرگش به لی یان تغییر یافت، امپراتور دودمان تانگ تاریخ چین بود که از ۸۴۰ تا ۸۴۶ سلطنت کرد. امپراتور ووزونگ عمدتاً در دوران مدرن به دلیل آزار و اذیت مذهبی که رخ می داد شناخته می شود. در دوران سلطنت او با این حال، او همچنین به دلیل واکنش های موفقیت آمیز خود در برابر هجوم بقایای خاقانات اویغور و شورش لیو ژن، و همچنین اعتماد و حمایت عمیقش از صدراعظم لی دیو شناخته می شود.
بودیسم در دوره تانگ به یک نیروی مذهبی بزرگ در چین شکوفا شد و صومعه های آن از وضعیت معافیت مالیاتی برخوردار بودند. امپراتور ووزونگ معتقد بود بودیسم از آنجایی که آنها مالیات پرداخت نمی کردند، اقتصاد این ایالت را تخلیه می کند. همراه با ارادت او به تائوئیسم و اعتماد عمیقش به راهب تائوئیست ژائو گویژن ( 趙歸真 ) ، او تصمیم گرفت تا علیه بودیسم عمل کند، فرمانی امپراتوری را در سال ۸۴۲ آغاز کرد تا جادوگران و محکومان را از صفوف مردم خارج کند. راهبه ها و راهبه های بودایی و بازگرداندن آنها به زندگی عادی. راهبان و راهبه ها باید ثروت خود را به دولت تسلیم می کردند، مگر اینکه برای زندگی و پرداخت مالیات برگردند. در این مرحله اول، استدلال های کنفوسیوس برای اصلاح نهادهای بودایی و محافظت از جامعه در برابر نفوذ و اعمال بودایی غالب بود.
آزار و شکنجه مذهبی در سال ۸۴۵ میلادی به اوج خود رسید و در نهایت اموال معبد بودایی را مصادره کرد، ۴۶۰۰ معبد بودایی و ۴۰۰۰۰ زیارتگاه را ویران کرد و ۲۶۰۵۰۰ راهب و راهبه را از صومعه ها خارج کرد. دلایل امپراتور ووزونگ برای انجام این کار صرفاً اقتصادی نبود. ووزونگ که تائوئیست غیور بود، بودیسم را دینی بیگانه می دانست که برای جامعه چین مضر بود. یکی از قربانیان برجسته آزار و اذیت، راهب تندای ژاپنی انین بود.
از جمله اهداف آن جمع آوری بودجه جنگ و پاکسازی چین از نفوذ خارجی بود. به این ترتیب، آزار و اذیت نه تنها علیه بودیسم، بلکه نسبت به سایر ادیان بیگانه مانند زرتشتی، مسیحیت نسطوری و مانوی نیز صورت گرفت. تنها ایدئولوژی های بومی چینی کنفوسیوس و تائوئیسم از این تحولات نسبتاً بی تأثیر جان سالم به در بردند. او زرتشتی و مانوی را در چین نابود کرد، و آزار و شکنجه او بر کلیساهای مسیحی نسطوری در حال رشد، مسیحیت چینی را به انحطاط کشاند که هرگز از آن خلاص نشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبودیسم در دوره تانگ به یک نیروی مذهبی بزرگ در چین شکوفا شد و صومعه های آن از وضعیت معافیت مالیاتی برخوردار بودند. امپراتور ووزونگ معتقد بود بودیسم از آنجایی که آنها مالیات پرداخت نمی کردند، اقتصاد این ایالت را تخلیه می کند. همراه با ارادت او به تائوئیسم و اعتماد عمیقش به راهب تائوئیست ژائو گویژن ( 趙歸真 ) ، او تصمیم گرفت تا علیه بودیسم عمل کند، فرمانی امپراتوری را در سال ۸۴۲ آغاز کرد تا جادوگران و محکومان را از صفوف مردم خارج کند. راهبه ها و راهبه های بودایی و بازگرداندن آنها به زندگی عادی. راهبان و راهبه ها باید ثروت خود را به دولت تسلیم می کردند، مگر اینکه برای زندگی و پرداخت مالیات برگردند. در این مرحله اول، استدلال های کنفوسیوس برای اصلاح نهادهای بودایی و محافظت از جامعه در برابر نفوذ و اعمال بودایی غالب بود.
آزار و شکنجه مذهبی در سال ۸۴۵ میلادی به اوج خود رسید و در نهایت اموال معبد بودایی را مصادره کرد، ۴۶۰۰ معبد بودایی و ۴۰۰۰۰ زیارتگاه را ویران کرد و ۲۶۰۵۰۰ راهب و راهبه را از صومعه ها خارج کرد. دلایل امپراتور ووزونگ برای انجام این کار صرفاً اقتصادی نبود. ووزونگ که تائوئیست غیور بود، بودیسم را دینی بیگانه می دانست که برای جامعه چین مضر بود. یکی از قربانیان برجسته آزار و اذیت، راهب تندای ژاپنی انین بود.
از جمله اهداف آن جمع آوری بودجه جنگ و پاکسازی چین از نفوذ خارجی بود. به این ترتیب، آزار و اذیت نه تنها علیه بودیسم، بلکه نسبت به سایر ادیان بیگانه مانند زرتشتی، مسیحیت نسطوری و مانوی نیز صورت گرفت. تنها ایدئولوژی های بومی چینی کنفوسیوس و تائوئیسم از این تحولات نسبتاً بی تأثیر جان سالم به در بردند. او زرتشتی و مانوی را در چین نابود کرد، و آزار و شکنجه او بر کلیساهای مسیحی نسطوری در حال رشد، مسیحیت چینی را به انحطاط کشاند که هرگز از آن خلاص نشد.
wiki: امپراتور ووزونگ تانگ