تِنمو یا امپراتور تِنمو ( به ژاپنی: 天武天皇 ) ، ( متولد: ۶۳۱، درگذشت: ۱ اکتبر ۶۸۶ ) ، چهلمین امپراتور ژاپن بود، که بر طبق نظم و روال سنتی جانشینی، در این سرزمین به قدرت رسید.
او قبل از رسیدن به قدرت شاهزاده اوآما ( 大海人皇子:Ōama no ōji ) نام داشت.
دوران سلطنت تنمو، از ۶۷۲ تا زمان مرگش در ۶۸۶ به طول انجامید. [ ۱]
امپراتور تِنمو، هنگامی که در سال ۶۷۳ میلادی به فرمانروایی رسید، فرمان داد که روایات و گزارش های تاریخی به یاد مانده را گردآوری کنند و این وظیفه را به بانویی به نام هیدا نواره، که موجودیت او به اثبات نرسیده است، وانهاد. پس از مرگ امپراتور تِنمو، هیدا نواره حامی خود را از دست داد و ده سال بعد از مرگ تِنمو، کوجیکی توسط هیدا نواره تألیف شد. [ ۲]
تِنمو فرمان داده بود که روایات و تاریخ کهن ژاپن گردآوری شود و کوجیکی با توجه به خواست تنمو، کتابی است، متکی بر روایات تاریخ اسطوره ای ژاپن، که از خاستگاه آسمانی آفرینش ژاپن و امپراتوران آن سخن می گوید. [ ۳]
تنها سند زندگی او نیهون شوکی است. با این حال، ویرایش آن توسط پسرش، شاهزاده تونری انجام شده و این اثر در زمان همسر و فرزندانش نوشته شد و باعث می شود که صحت و بی طرفی آن مشکوک باشد. در مقدمه کوجیکی نیز مختصراً از وی نام برده شده است، زیرا وی به عنوان امپراتور نوشتن این کتاب را سفارش کرده است.
پدر تنمو در حالی که جوان بود درگذشت و او عمدتاً تحت هدایت مادرش، امپراتریس کوگیوکو بزرگ شد. از او انتظار نمی رفت که تاج و تخت را به دست آورد، زیرا برادرش امپراتور تنجی ولیعهد بود، که پسر بزرگتر مادرشان امپراتریس کوگیوکو بود.
در دوره تنجی، تنمو به عنوان ولیعهد منصوب شد. دلیل آن این بود که در آن زمان تنجی وارث مناسبی در میان پسران خود نداشت، زیرا هیچ یک از مادران آنها از درجه بالای طبقاتی برخوردار نبودند که بتوانند از حمایت سیاسی لازم برخوردار شوند. تنجی مشکوک بود که تنمو ممکن است آنقدر بلند پرواز باشد که بخواهد تاج و تخت را به دست بگیرد، و ضرورت تقویت موقعیت خود را از طریق ازدواج های سیاسی که دارای مزیت سیاسی بودند، احساس کرد.
تنجی به ویژه در بهبود نهادهای نظامی که در جریان اصلاحات تایکا تأسیس شده بودند، فعال بود.
در سن پیری، تنجی از یک همسر رده پایین صاحب پسری شد، شاهزاده اوتومو. از آنجا که اوتومو از حمایت سیاسی ضعیفی از بستگان مادری خود برخوردار بود، خرد عمومی آن زمان بر این عقیده بود که صلاحیت وی برای سلطنت ایده خوبی نیست، با این حال تنجی به این ایده اصرار داشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو قبل از رسیدن به قدرت شاهزاده اوآما ( 大海人皇子:Ōama no ōji ) نام داشت.
دوران سلطنت تنمو، از ۶۷۲ تا زمان مرگش در ۶۸۶ به طول انجامید. [ ۱]
امپراتور تِنمو، هنگامی که در سال ۶۷۳ میلادی به فرمانروایی رسید، فرمان داد که روایات و گزارش های تاریخی به یاد مانده را گردآوری کنند و این وظیفه را به بانویی به نام هیدا نواره، که موجودیت او به اثبات نرسیده است، وانهاد. پس از مرگ امپراتور تِنمو، هیدا نواره حامی خود را از دست داد و ده سال بعد از مرگ تِنمو، کوجیکی توسط هیدا نواره تألیف شد. [ ۲]
تِنمو فرمان داده بود که روایات و تاریخ کهن ژاپن گردآوری شود و کوجیکی با توجه به خواست تنمو، کتابی است، متکی بر روایات تاریخ اسطوره ای ژاپن، که از خاستگاه آسمانی آفرینش ژاپن و امپراتوران آن سخن می گوید. [ ۳]
تنها سند زندگی او نیهون شوکی است. با این حال، ویرایش آن توسط پسرش، شاهزاده تونری انجام شده و این اثر در زمان همسر و فرزندانش نوشته شد و باعث می شود که صحت و بی طرفی آن مشکوک باشد. در مقدمه کوجیکی نیز مختصراً از وی نام برده شده است، زیرا وی به عنوان امپراتور نوشتن این کتاب را سفارش کرده است.
پدر تنمو در حالی که جوان بود درگذشت و او عمدتاً تحت هدایت مادرش، امپراتریس کوگیوکو بزرگ شد. از او انتظار نمی رفت که تاج و تخت را به دست آورد، زیرا برادرش امپراتور تنجی ولیعهد بود، که پسر بزرگتر مادرشان امپراتریس کوگیوکو بود.
در دوره تنجی، تنمو به عنوان ولیعهد منصوب شد. دلیل آن این بود که در آن زمان تنجی وارث مناسبی در میان پسران خود نداشت، زیرا هیچ یک از مادران آنها از درجه بالای طبقاتی برخوردار نبودند که بتوانند از حمایت سیاسی لازم برخوردار شوند. تنجی مشکوک بود که تنمو ممکن است آنقدر بلند پرواز باشد که بخواهد تاج و تخت را به دست بگیرد، و ضرورت تقویت موقعیت خود را از طریق ازدواج های سیاسی که دارای مزیت سیاسی بودند، احساس کرد.
تنجی به ویژه در بهبود نهادهای نظامی که در جریان اصلاحات تایکا تأسیس شده بودند، فعال بود.
در سن پیری، تنجی از یک همسر رده پایین صاحب پسری شد، شاهزاده اوتومو. از آنجا که اوتومو از حمایت سیاسی ضعیفی از بستگان مادری خود برخوردار بود، خرد عمومی آن زمان بر این عقیده بود که صلاحیت وی برای سلطنت ایده خوبی نیست، با این حال تنجی به این ایده اصرار داشت.
wiki: امپراتور تنمو