امولن
برابر پارسی:
( آمولن ) نشاسته
لغت نامه دهخدا
( آمولن ) آمولن. [ ل ُ ] ( یونانی ، اِ ) نشاسته. نشا. لباب البر. لباب الحنطه. لباب الفوم. لباب القمح. آبگون.
فرهنگ معین
( آمولن ) (لُ ) [ معر. ] (اِ. ) نشاسته ، نشا.
فرهنگ عمید
( آمولن ) نشاسته، آمیدون.