آموزش تُمبک یا آموزش تمبک حسین تهرانی عنوان کتابی بر اساس تجربیات عملی نوازندهٔ شهیر تمبک حسین تهرانی، به تألیف و گردآوری موسیقی دان ایرانی حسین دهلوی است. این اثر نخستین کتاب آموزشی برای ساز تمبک در تاریخ موسیقی ایران است. آموزش تمبک، برای نخستین بار در سال ۱۳۵۰ منتشر شد.
... [مشاهده متن کامل]
حسین دهلوی ( زادهٔ ۱۳۰۶ – درگذشتهٔ ۱۳۹۸ ) موسیقی دان، آهنگ ساز و رهبر ارکستر اهل ایران بود. او نواختن ویلن را نزد ابوالحسن صبا فراگرفت و در هنرستان عالی موسیقی از آموزش های حسین ناصحی و «هایمو تویبرو» و پس از آن، توماس کریستین داوید بهره مند شد. باله بیژن و منیژه و «سبکبال» از پرآوازه ترین آثار او محسوب می شوند. دهلوی پس از درگذشت ابوالحسن صبا، در سال ۱۳۳۶ رهبری ارکستر شماره یک اداره هنرهای زیبا که بعداً «ارکستر صبا» نامیده شد را به عهده گرفت. او در سال ۱۳۴۱ به ریاست هنرستان موسیقی ملی برگزیده شد و تا فروردین ۱۳۵۰ این سمت را عهده دار بود. در نوزدهمین دورهٔ انتخاب کتاب سال در سال ۱۳۷۹ کتاب «پیوند شعر و موسیقی آوازی» نوشته حسین دهلوی، برنده جایزه کتاب سال شد. او همچنین در سومین همایش چهره های ماندگار در سال ۱۳۸۲ به عنوان «چهره ماندگار» معرفی شد. حسین دهلوی در ۲۳ مهر ۱۳۹۸ در سن ۹۲ سالگی در بیمارستان دکتر شریعتی تهران درگذشت.
حسین تهرانی ( زادهٔ ۱۲۹۰ – درگذشتهٔ ۱۳۵۲ ) نوازندهٔ نامدار تمبک و موسیقی دان ایرانی بود. و از کودکی به موسیقی گرایش داشت و نزد حسین خان اسماعیل زاده آموزش دید. وی از آموزش های هنرمندانی نظیر: رضا روانبخش، مهدی قیاسی، کنگرلو و ابوالحسن صبا بهره مند شد. او در سال نخست تأسیس رادیو تهران در آن سازمان به فعالیت پرداخت و در سال ۱۳۲۳ به مدرسهٔ موسیقی علی نقی وزیری راه یافت و تدریس تمبک را در آن مدرسه به عهده گرفت و کار خود را تا سال ۱۳۲۸ که هنرستان موسیقی ملی به همت روح الله خالقی آغاز به کار کرد، ادامه داد. وی برای نخستین بار دست به ایجاد گروه تمبک زد و برای آن ها قطعاتی را تنظیم نمود. حسین تهرانی در ۶ اسفند ۱۳۵۲ در تهران درگذشت.
در کتاب آموزش تمبک٬ علاوه بر حسین تهرانی که قسمت های عملی را نوشته و تنظیم نموده است، هنرمندانی نظیر: «هوشنگ ظریف» ( نت نویسی ) ، «مصطفی کمال پورتراب» ( تدوین مطالب نظری ) ، فرهاد فخرالدینی ( تنظیم مطالب نظری و تدوین و چاپ ) ، داریوش صفوت و پرویز منصوری ( تهیهٔ بعضی مطالب ) ، ضیاءالدین سجادی و محمد ایرانی مجرد ( تحقیق و نظر ) ، محمد اسماعیلی ( بررسی تمرین ها و برخی گفتارها ) ، محمد دبیرسیاقی و محمدرضا باطنی ( به کارگیری بعضی لغات ) ٬ فرامرز پایور ( فعالیت های هنری حسین تهرانی ) ، سیامک بنایی ( نت نویسی ) و … در گردآوری و چاپ این اثر همکاری داشته اند.

... [مشاهده متن کامل]
حسین دهلوی ( زادهٔ ۱۳۰۶ – درگذشتهٔ ۱۳۹۸ ) موسیقی دان، آهنگ ساز و رهبر ارکستر اهل ایران بود. او نواختن ویلن را نزد ابوالحسن صبا فراگرفت و در هنرستان عالی موسیقی از آموزش های حسین ناصحی و «هایمو تویبرو» و پس از آن، توماس کریستین داوید بهره مند شد. باله بیژن و منیژه و «سبکبال» از پرآوازه ترین آثار او محسوب می شوند. دهلوی پس از درگذشت ابوالحسن صبا، در سال ۱۳۳۶ رهبری ارکستر شماره یک اداره هنرهای زیبا که بعداً «ارکستر صبا» نامیده شد را به عهده گرفت. او در سال ۱۳۴۱ به ریاست هنرستان موسیقی ملی برگزیده شد و تا فروردین ۱۳۵۰ این سمت را عهده دار بود. در نوزدهمین دورهٔ انتخاب کتاب سال در سال ۱۳۷۹ کتاب «پیوند شعر و موسیقی آوازی» نوشته حسین دهلوی، برنده جایزه کتاب سال شد. او همچنین در سومین همایش چهره های ماندگار در سال ۱۳۸۲ به عنوان «چهره ماندگار» معرفی شد. حسین دهلوی در ۲۳ مهر ۱۳۹۸ در سن ۹۲ سالگی در بیمارستان دکتر شریعتی تهران درگذشت.
حسین تهرانی ( زادهٔ ۱۲۹۰ – درگذشتهٔ ۱۳۵۲ ) نوازندهٔ نامدار تمبک و موسیقی دان ایرانی بود. و از کودکی به موسیقی گرایش داشت و نزد حسین خان اسماعیل زاده آموزش دید. وی از آموزش های هنرمندانی نظیر: رضا روانبخش، مهدی قیاسی، کنگرلو و ابوالحسن صبا بهره مند شد. او در سال نخست تأسیس رادیو تهران در آن سازمان به فعالیت پرداخت و در سال ۱۳۲۳ به مدرسهٔ موسیقی علی نقی وزیری راه یافت و تدریس تمبک را در آن مدرسه به عهده گرفت و کار خود را تا سال ۱۳۲۸ که هنرستان موسیقی ملی به همت روح الله خالقی آغاز به کار کرد، ادامه داد. وی برای نخستین بار دست به ایجاد گروه تمبک زد و برای آن ها قطعاتی را تنظیم نمود. حسین تهرانی در ۶ اسفند ۱۳۵۲ در تهران درگذشت.
در کتاب آموزش تمبک٬ علاوه بر حسین تهرانی که قسمت های عملی را نوشته و تنظیم نموده است، هنرمندانی نظیر: «هوشنگ ظریف» ( نت نویسی ) ، «مصطفی کمال پورتراب» ( تدوین مطالب نظری ) ، فرهاد فخرالدینی ( تنظیم مطالب نظری و تدوین و چاپ ) ، داریوش صفوت و پرویز منصوری ( تهیهٔ بعضی مطالب ) ، ضیاءالدین سجادی و محمد ایرانی مجرد ( تحقیق و نظر ) ، محمد اسماعیلی ( بررسی تمرین ها و برخی گفتارها ) ، محمد دبیرسیاقی و محمدرضا باطنی ( به کارگیری بعضی لغات ) ٬ فرامرز پایور ( فعالیت های هنری حسین تهرانی ) ، سیامک بنایی ( نت نویسی ) و … در گردآوری و چاپ این اثر همکاری داشته اند.
