( آموده ) آموده. [ دَ / دِ ] ( ن مف ) آراسته. متحلی : بخوی خوش آموده بِه ْ گوهرم بر این زیستم هم بر این بگذرم.نظامی.رجوع به آمای و آمود و آمودن شود. || پرکرده. انباشته. ( از برهان ). مندرج.
( آموده ) ۱. ساخته.۲. آراسته: دو خرگه داشتی خسرو مهیا / برآموده به گوهر چون ثریا (نظامی۲: ۲۸۵ ).۳. به رشته کشیده شده.