اموت

[ویکی الکتاب] معنی أَمُوتُ: می میرم
ریشه کلمه:
موت (۱۶۵ بار)

آموت. آموت[ ۱] [ ۲] [ ۳] ، آمیت[ ۳] [ ۴] ، آهمایت[ ۲] [ ۳] یا آممت[ ۲] دیوی ماده در مصر باستان بود که بدنش نیمی شیر و نیمی اسب آبی بود و سر تمساح داشت. [ ۱] نام او به معنای روح خوار بود[ ۴] و این موجود به «قلب خوار» و «عظیم مرگ» نیز شهرت داشت. [ ۲]
آموت در جهان مردگان می زیست و در پای ترازوی عدالتی که در تالار دو حقیقت در سرای اوزیریس قرار داشت می نشست. [ ۴] هنگامی که فردی می مرد، آنوبیس او را به آن مکان می برد. [ ۴] درآنجا فرد مرده مورد آزمون قرار می گرفت تا معلوم شود می تواند به جهان پس از مرگ وارد شود یا خیر. [ ۱] مهمترین این آزمون ها «مراسم توزین قلب» بود که در طی آن، قلب فرد مرده را بر روی یک کفهٔ ترازو و در کفهٔ دیگر آن پَر حقیقت را قرار می دادند. [ ۱] این پر متعلق به سربند ماعت، الههٔ حقیقت بود[ ۴] و قلب نیز بنا بر باور مصریان باستان، جایگاه روح به شمار می رفت. [ ۳] اگر فرد مرده زندگی ای نیک را گذرانده بود قلبش در تعادل با پر می ایستاد و او اجازهٔ ورود به دنیای پس از مرگ را می یافت[ ۱] اما اگر کفهٔ ترازو پایینتر از کفهٔ پر حقیقت می ایستاد نشانهٔ ناپاکی و گناه آلود بودن قلب آن شخص بود. [ ۳] در این زمان آموت که در پای ترازو نشسته بود قلب فرد بدکار را می بلعید و آن شخص دیگر هرگز نمی توانست وارد دنیای پس از مرگ شود. [ ۱] [ ۴]