امهوسپند

لغت نامه دهخدا

امهوسپند. [ اَ پ َ ] ( اِ ) فرشته و مَلَک. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( هفت قلزم ) :
همه قد و بالای امهوسپند
بیاراسته همچو سرو بلند.
زردشت بهرام.
و رجوع به امشاسپند شود.

پیشنهاد کاربران